smelly tofu - woensdag 18-04-07

Het medisch onderzoek

Gisteren (dinsdag) ben ik op medisch onderzoek geweest. Dat moet je doen voor je hier een workers permit kan krijgen. En je kan geen residency krijgen zonder workers’ permit. En anders moet je iedere keer zorgen voor een verlenging van je visum en dat is blijkbaar ook niet zo handig. Dus moest ik op medisch onderzoek.
Het begon al erg, want ik mocht niet ontbijten ’s morgens. Daar word ik dus al lastig van (nietwaar liefje). En dan, naar het onderzoek... het was hier niet echt goed weer, dus meer dan een half uur in de auto, met een chinese chauffeur...
Dan aangekomen bij het onderzoek. Eerst moet je papieren invullen, en een pasfoto afgeven. Dan mag je naar de volgende, waar ze een foto van je trekken (je hebt dus in totaal 4 pasfoto’s nodig, en dan moeten ze nog een digitale hebben...) dan naar de volgende, die de gegevens gaat ingeven, en dan naar de volgende om te betalen. En dan begint het onderzoek. Op 10 minuten heb je bloed laten trekken, je tanden laten controleren, een radiologisch onderzoek gehad, een echo, je bloeddruk gemeten en nog een paar kleinigheden... als compensatie krijg je wel een doos vol chinese medicijnen (waarvan er in het chinees opstaat waarvoor ze dienen). Vergeet niet dat dit onderzoek enkel voor buitenlanders is... in elk geval, vrijdag krijgen we de resultaten... we zijn benieuwd... daarna mocht ik gelukkig eten, want ondertussen was het dus al 11u, en hadden we dus nog meer honger...

De avond met de chinese collega’s

Gisterenavond zijn we door onze baas uitgenodigd om te gaan eten met alle collega’s van de finance afdeling, en een aantal US collega’s die op bezoek zijn. We zijn gaan eten als wat mijn baas en christine (ook een US finance collega die hier woont) beschrijven als ‘the big buddha’. Het is dus echt zo, je komt binnen in het restaurant, en je wordt begroet door een mega-grote buddha. We zaten allemaal samen in een aparte kamer (het restaurant was dus echt immens, er zijn zeker zo een 30-tal kamers waar je met minstens 20 mensen in kan zitten). Dan begon het, met de chinese koude hapjes. Uiteraard zitten de chinezen allemaal naar ons te kijken omdat ze willen kijken hoe wij reageren op dat eten. De koude hapjes waren wel lekker, er was gewoon koud rundsvlees, koude kip (niet vergeten dat er nog bot aanhing), maar ook koude ‘jellyfish’ (inktvis zoals wij zeggen), en nog iets wat volgens de chinezen goed was voor de huid, en een soort van koude spinazie, maar ook nog slakken, en nog dingen die ik zelfs niet kan benoemen. Maar het was wel ok.
En dan kwam de drank. Van Michael Wang, moesten we de yellow wine proberen (een soort van opgewarmde wijn, maar hij was niet rood of wit, maar een vies bruin). En we kregen ook bier... rara... geen tsing tao, geen ander laagpercentage alcoholisch chinees bier, maar Heineken.... dat is hier dus ongelooflijk populair... die hollanders slagen er toch maar in om tot in china door te dringen. Belgisch bier wordt overal als fantastisch aanzien, maar buiten wat hoegaarden in de auchan heb ik nog niet veel belgisch bier gezien (dit volledig terzijde).
Verder kregen we ook bajo, een soort chinees drankje, met 40% alcohol. Echt vies... Maar de chinezen konden er wel weg mee (en johan precies ook wel)
En dan dus het warme eten. Eerst kregen we omgekeerde vis, met zoetzure saus. Die vis wordt dan zo een beetje gefrituurd, en dan kan je de stukjes eraf halen (met stokjes, vinden de chinezen ook leuk om een beetje ons te bestuderen hoe we met stokjes eten). Dan kwam er ook nog pikant rundsvlees, pikante kip, brocoli... allemaal lekker. Tot de bij de Amerikanen gekende ‘smelly tofu’ eraan kwam. Zo iets vies heb ik in mijn leven nog nooit gegeten, het smaakt echt naar stinkvoeten of zoiets (niet dat ik al ooit stinkvoeten gegeten hebben, maar ik vermoed dat het zo moet smaken...), echt vies. Dan kwam er nog een soort van champignons met maag (?) en dan de KAKEN van een grote vis (heel lekker trouwens) en dan nog een paar andere dingen waarvan we zelfs niet wisten wat het was. In elk geval, het was best lekker, behalve de smelly tofu, dat eet ik nooit meer (Johan heeft het trouwens niet geprobeerd... boeoe).
Dan zijn we met de amerikanen en nog een paar chinese collega’s naar de maya bar geweest. Dat is echt een hypermoderne club in de ‘walking street’, dus echt in het centrum van Suzhou. het was best een leuke club. De muziek was leuker en dansbaarder dan vorige zaterdag in de scarlet bar. Daar gaan we zeker teruggaan in het weekend. (er waren trouwens weer een paar chinezen aan het dansen zonder enig ritmegevoel, dat is dus overal zo). De chinezen hebben ons leren chinees dobbelen (ook zoals pokeren, met een hoedje, maar een beetje anders). (trouwens wel geen heineken daar, maar corona, met citroen). Af en toe begint er dan een chinese met een kort rokje te zingen (en dat vonden vooral onze us collega’s aangenaam om te zien)... in elk geval, het was plezant, en we gaan nog terug.
Dit weekend vertrekken we vrijdagavond richting shangai, tot zondag. Dan gaan we eindelijk eens een paar foto’s trekken om op de weblog te zetten...(we vergeten het echt altijd).

Tot binnenkort!