Terwijl ik dit typ rollen de zweetpareltjes van mijn rug, warm dat het hier is, niet normaal. En zweten dat we doen, ongelooflijk...
Goed, maar laten we bij het begin beginnen. We hebben op dit moment immens veel werk, en ’s avonds doen we nog veel overwerk, dus heel veel hebben we niet te melden van onze weekavonden... donderdag wel massage gaan halen, om te ontstressen..blijft echt zalig, voor een paar euro (en liefje die het ook leuk vindt)
Vrijdagavond zijn we pizza gaan eten en dan terrasje gedaan. Cocktailtje gedronken... Johan bestelt een Caipirinha...echt vies...ze hadden precies gewoon 10 citroenen vermorzeld in een glas, ijs bijgedaan, en een rietje ingezet... walgelijk. We hebben het teruggeven, dat dit absoluut geen Caiphirinha was, (liefje heeft dan maar heineken besteld, dat is vertrouwd) en we hebben ook niet moeten betalen... maar vies...
Dan maar naar huis gegaan en filmpje gekeken, want we waren redelijk moe (shrek 3, FYI, bij jullie net in de cinema!)
Vandaag zijn we dan naar Tongli gegaan. Tongli is een ‘watertown’, ongeveer 45 minuten rijden van ons appartement. Er is hier iemand op bezoek van Durel, een afdeling in de US, Hui li (juist ja, een Amerikaanse van chinese afkomst). Is wel raar, want onze bezoeker kan beter chinees dan wij! (wel handig). Het is een stadje vol chinese tuinen, chinese souvenierwinkeltjes, chinese gebouwen...en vooral, het was warm! We kwamen daar toe, en stapten uit onze airco auto, en we dachten dat er ergens een chauffage op vollen bak naast ons stond te draaien...dan maar sebiet water gekocht...(heb het trouwens in het chinees gezegd, en ze begrepen mij...) 2 seconden, en het water was op, nog een flesje, nog een flesje...goed, Tongli, watertown...is een chinees oud stadje zoals je veel chinese oude stadjes hebt. (met veel water). Er waren ook een aantal spots, maar hoewel Hui van Chinese afkomst is, wou ze niet perse alle spots zien (zoals de vorige chinees die ons naar Tiger hill gebracht had). We hebben wel een paar tuintjes gezien, antieke chinese bedden (voor 2, maar waar je dan over mekaar moet kruipen om erin te liggen, want er is maar 1 ingang), paar souveniertjes gekocht (en ze blijven er ons opleggen, niet te doen, vorige week hadden we in Suzhou net hetzelfde gekocht, voor 12 RMB per stuk (iets van fake-zijde) en nu vroegen ze 5 (!). Maar je denkt dan dat het echt niet de moeite is om te gaan afdingen (van 1,2 euro naar 1 euro is toch echt de moeite niet, maar ze leggen je er dus echt op) (dus, voor iedereen die komt (en zo zijn er toch al 2 volgens de weblog), zijde souveniertjes zijn echt spotgoedkoop, en voor fake dingen zijn dit de prijzen: maximum 5 euro voor een tshirt, maximum 10 euro voor een trui of broek, maximum 10 RMB voor een fake DVD, maximum 8 euro voor een portefeuille, maximum 5 euro voor een zonnebril, maximum 20 euro voor een fake horloge (maar echt wel blijven doorvragen, zeker niet de eerste die ze je tonen nemen, de beste (en dan kan je nog pech hebben) zitten verstopt, maximum 12 euro voor een op maat gemaakt hemd, maximum 70 euro voor een op maat gemaakt kostuum (maar dan moet het echt al goeie kwaliteit zijn) – dit even terzijde voor de talrijke lezers van de weblog die richting china komen... (ze gingen er zelfs liefje vandaag opleggen, want ze vroegen 20 RMB voor 4 appels...echt gek, ze proberen alles)
Goed, terug naar Tongli, we liepen daar dus een half uur rond, we waren nat van het zweet (ook Hui, die van Arizona komt, en dus wel warmte gewoon is (verschil is dat het in Arizona droge warmte is, en hier vochtige warmte (en voor ik naar hier kwam zou ik het verschil niet kunnen zeggen hebben). We hebben ons dan uiteindelijk waaiertjes gekocht, om zo een beetje afkoeling te zoeken. We hebben ook iets vies gezien, er is hier een speciale vogel, en die vangt vissen, en als hij een vis in zijn keel heeft, pakt zijn eigenaar hem op, en duwt op de keel, zodat de vis eruit komt. En dan maken ze de vis klaar, en eten ze hem op....geen vis meer voor mij in China...(die heeft dus al in het strot van die vogel gezeten he).
Nog even rondgewandeld, nog wa meer gezweet, en dan terug richting Suzhou (met onze trage chauffeur van de keer dat we naar pearl city geweest zijn, ter info, in een airco auto). ’s Avonds met Hui gaan eten. We gingen chinees gaan eten, in Bar street, bij yang yangs, en het was toe. Het is echt zo een typisch chinees restaurantje, dat ook in de lonely planet staat... we vrezen dat de voedselinspectie even is langsgeweest...
Dan CD’s gaan kopen bij Rock station (fyi, liefje heeft een cd van Michael Bolton gekocht...)
Grapje, als je hier een fake cd koopt, zit er altijd een fake cd van iets anders bij. En bij een of andere hiphop cd, zat michael bolton als extra...kon niet meer verschillend zijn...
Vandaag (zondag) was het tijd om nog eens richting kapper te gaan. En liefje zag het niet echt zitten dat ze weer aan zijn hoofd gingen masseren, dus, no massage, no washing... geen mannen meer aan zijn haar. Dan zijn we deze namiddag gaan werken (erg he, maar moet jammer genoeg ook nog gebeuren, we zijn bezig met usertrainingen voor het project). Om te ontspannen zijn we wel nog eens massage gaan halen (voetmassage deze keer). Ben zelfs even in slaap gevallen. Maar wel dus heel ontspannend. En toen terug naar huis...
En wij wonen op de 9e verdieping, maar liefje had per ongeluk op de knop van 8 geduwd, en dan op 9. de lift stopt, wij eruit...he, we hebben een bel (we hebben dus geen bel). Oh ja, tof...liefje begint daar nu toch op de bel te duwen, en wil zijn sleutel in het sleutelgat steken, oei, sleutel past niet, oei, we zitten op 805 ipv 905...we zijn dan maar vlug via de trap naar ons appartement gegaan...he, kijk, we hebben een bel. Dat gebeurt er dus als je te veel in de warmte zit...
Goed, we gaan jullie laten, volgend weekend Hongkong...hou de weblog in de gaten, en bedankt voor alle reacties (ook al kunnen we ze niet lezen, thanks mama en Nele om ze door te sturen) en denk een beetje aan ons hier in die hitte!!
Vele groetjes
Johan en Els
Sunday, June 24, 2007
Monday, June 18, 2007
Net na de chinese les
Aan ‘baba, mama, gege, meìmeì, pang you, nana’
‘wo’ en mijn ‘nan pang you’ willen graag onze ervaringen uit de chinese les met jullie delen
Dus, ‘papa, mama, oudere broer, jongere zus, vriend, grootmoeder’, hier komt het verhaal van de chinese les van ‘mij’ en ‘mijn vriendje’ (en zo ken ik er nog wel een paar...)
Vandaag dus chinese les gehad...afzien...ga nog liever een dag gaan werken en 3 uur sporten dan 2 uur chinese les te volgen! En mijn liefje dacht er net hetzelfde over, want hij heeft zich aan zijn pc gezet en is beginnen werken. Dus heb ik alleen les gevolgd... en les in pingjing, of hoe spreek de chinese letters uit... bo, mo, po, tsje, che, dze...ongelooflijk...
Ik was nog iets vergeten vertellen. Zaterdagavond komen we terug naar het appartement, is er daar een van onze bewakers van het complex (we hebben hier bewakers, niet te doen). Er staan er altijd minstens 3 aan elke poort, en dan lopen er nog altijd een stuk of 5 rond in een soort van legeroutfit, steeds klaar om aan te vallen – schoenen zijn wel meestal geen combats, maar gewone deftige schoenen, maar in elk geval, ze zouden niet mogen opvallen (terwijl ze dat dus net doen met dat legerkostuum, maar kom...) ze hebben trouwens ook een ritueel voor het wisselen van de wacht, dat is ook niet zomaar, dat is in de rij gaan staan en nog beetje schreeuwen enzo...Maar goed, zaterdag komen we dus terug, en is er een van onze bewakers aan het vechten (waarom weten we niet, want we begrijpen hen niet) (we herkennen hem, omdat hij dezelfde das aanheeft als onze bewakers, want anders zou dat ook niet gelukt zijn), maar hij staat op een paar 100 meter van de eigenlijke ingang van het gebouw, dus de andere bewakers kunnen hem niet echt zien (eigenlijk wel als ze moeite zouden doen, maar dat zou teveel gevraagd zijn). Wij proberen hen dus duidelijk te maken dat hun collega aan het vechten is. Gebaren, tekens, ernaar toe wijzen... uiteindelijk pakt Johan een van die bewakers bij de plastron, alsof hij gaat beginnen vechten, en hadden ze het door. Sloffen ze daar nu toch naartoe...ondertussen was het gedaan met vechten...dus, aan onze bewakers hebben we echt veel...(om jullie gerust te stellen, die bewakers zijn er echt ook meer voor de show dan iets anders. We hebben nog nooit een onveilig gevoel gehad ofzo, ook niet in het centrum... en iedereen moet hier werk krijgen he)
Goed, wou dit nog even kwijt... hou de weblog in de gaten...
Vele groetjes en tot binnenkort
Johan en Els
‘wo’ en mijn ‘nan pang you’ willen graag onze ervaringen uit de chinese les met jullie delen
Dus, ‘papa, mama, oudere broer, jongere zus, vriend, grootmoeder’, hier komt het verhaal van de chinese les van ‘mij’ en ‘mijn vriendje’ (en zo ken ik er nog wel een paar...)
Vandaag dus chinese les gehad...afzien...ga nog liever een dag gaan werken en 3 uur sporten dan 2 uur chinese les te volgen! En mijn liefje dacht er net hetzelfde over, want hij heeft zich aan zijn pc gezet en is beginnen werken. Dus heb ik alleen les gevolgd... en les in pingjing, of hoe spreek de chinese letters uit... bo, mo, po, tsje, che, dze...ongelooflijk...
Ik was nog iets vergeten vertellen. Zaterdagavond komen we terug naar het appartement, is er daar een van onze bewakers van het complex (we hebben hier bewakers, niet te doen). Er staan er altijd minstens 3 aan elke poort, en dan lopen er nog altijd een stuk of 5 rond in een soort van legeroutfit, steeds klaar om aan te vallen – schoenen zijn wel meestal geen combats, maar gewone deftige schoenen, maar in elk geval, ze zouden niet mogen opvallen (terwijl ze dat dus net doen met dat legerkostuum, maar kom...) ze hebben trouwens ook een ritueel voor het wisselen van de wacht, dat is ook niet zomaar, dat is in de rij gaan staan en nog beetje schreeuwen enzo...Maar goed, zaterdag komen we dus terug, en is er een van onze bewakers aan het vechten (waarom weten we niet, want we begrijpen hen niet) (we herkennen hem, omdat hij dezelfde das aanheeft als onze bewakers, want anders zou dat ook niet gelukt zijn), maar hij staat op een paar 100 meter van de eigenlijke ingang van het gebouw, dus de andere bewakers kunnen hem niet echt zien (eigenlijk wel als ze moeite zouden doen, maar dat zou teveel gevraagd zijn). Wij proberen hen dus duidelijk te maken dat hun collega aan het vechten is. Gebaren, tekens, ernaar toe wijzen... uiteindelijk pakt Johan een van die bewakers bij de plastron, alsof hij gaat beginnen vechten, en hadden ze het door. Sloffen ze daar nu toch naartoe...ondertussen was het gedaan met vechten...dus, aan onze bewakers hebben we echt veel...(om jullie gerust te stellen, die bewakers zijn er echt ook meer voor de show dan iets anders. We hebben nog nooit een onveilig gevoel gehad ofzo, ook niet in het centrum... en iedereen moet hier werk krijgen he)
Goed, wou dit nog even kwijt... hou de weblog in de gaten...
Vele groetjes en tot binnenkort
Johan en Els
Sunday, June 17, 2007
geen draken gezien
Hier zijn we dan weer, na een weekje hard werken, en een weekendje Suzhou... ik weet het, jullie vinden dat het weer tijd wordt dat wij nog even gaan reizen, wel, ik heb goed nieuws, binnen 2 weken gaan we richting Hong kong!
Oh ja, bedankt voor alle toffe commentaren... paar opmerkingen... weblog nog steeds geblokkeerd, zusje bedankt voor het doorsturen, maar laat dat vooral jullie niet tegenhouden, want reacties zijn altijd leuk! Vraagje: wie is Helmut? Wie komt er ons nog bezoeken? Ik weet dat mijn zusjes komen, en Sofie, maar wie gaat er nog Belgische kost in zijn bagage steken... zal wel aan mij liggen, maar laat het toch eens weten als je komt!! We zouden met heel veel plezier heel veel bezoekers ontvangen, maar laat iets weten, dat het hier toch een beetje proper ligt!
In elk geval, blijf reageren, is altijd leuk... ook nog ter info, op 3 augustus staan we terug in Nederland (we landen nl op schiphol) en de 14e zijn we terug weg...
Maar om nu terug onze week te beschrijven
Maandag: Chinese les afgezegd (mss beginnen jullie al een patroon te zien, maar we hebben er gewoon echt geen zin in, in de Chinese les...het helpt precies echt niet, en we weten het, we zijn mss veeleisend enzo, maar het is echt niet leuk. Morgen nog eens proberen...)
Dinsdag was Paul M (Corporate Controller) uit de US op bezoek, en we zijn met hem Korean BBQ gaan eten (ik weet het, we willen perse BBQ als we terug zijn, en proberen allerlei vervangende middeltjes te vinden, maar er zijn hier ook heel veel Koreaanse restaurants, en we wilden dat eigenlijk ook wel ne keer proberen. En... eigenlijk was het niet zo speciaal... ze bbq-en je vlees aan tafel, maar je krijgt maar kleine stukjes vlees, je moet ze in de sla draaien, sausje erbij, en dan... opeten met metalen stokjes... dus, als je al niet goed met stokjes kan eten (zoals ik) of zelfs als je wel goed met stokjes kan eten (zoals Johan) krijg je met moeite eten in je mond, want het glijdt allemaal weg...dus... we hadden nog honger... vooral als je met Amerikanen op stap bent (die eten veel en vlug...)... maar, was wel lekker, maar niet echt speciaal... maar goed, hadden we ook weer eens meegemaakt...
Woensdag weer op stap geweest met Paul (liefje wou niet meer mee, had het beetje gehad met over Rogers spreken), moest wel om 8u terug zijn (had nog een conference call... is minder aan hier in china werken). Is wel positief als er bezoekers zijn, krijgen we lunch...pizza, mexicaans, broodjes... smaakt weer helemaal anders...
Donderdag sporten en samen gekookt...lekker...boontjes met pattaten en kip...jullie weten dus echt wat we van dag tot dag doen he, hou het allemaal goed bij
Vrijdag gaan eten bij TGI Fridays. Dat is een Amerikaanse keten, in de US kom je die overal tegen... en hier dus nu ook...ik had er al gegeten in Arizona en in chicago... en in chili...en nu dus ook in Suzhou... als wij geen wereldreizigers zijn...maar we hebben weeral goed gegeten, steak en ribbetjes... zelfs mijn liefje is ervan verbaasd hoe graag hij het eten van thuis eet, niet normaal.
Maar goed, even genoeg over eten, nu het weekend...we hadden dus echt niets gepland dit weekend, echt bizar...
Oh ja, en zo thuis zijn helpt wel...we hebben dit weekend ontdekt dat overal aan ons appartement ingemaakte vliegenramen zijn (eigenlijk hier meer om de muggen tegen te houden...). Daarvoor moet je hier al 2 maand zitten (alhoewel, volgens mij weten Luc en Christine het ook niet, want die zeggen ook da je geen ramen mag opzetten, omdat er anders muggen binnenkomen, hen toch even laten weten maandag... en die zitten hier 1,5 jaar...)
Vrijdagavond na het eten gaan wandelen in walking street, even in de mall rondgelopen (fantastisch dat die open zijn tot 10u) ik ben nog altijd op zoek naar een wekker.. nog wat spelletjes en basketbal gespeeld (zelfs in het autoracen zijn we ongelooflijk competitief tegen mekaar, niet normaal) en dan nog eens naar de Maya bar. Daar waren we al eens geweest, en was het best wel gezellig. Maar, toen we vorige week in de sheraton waren gaan eten hadden we er rechttegenover een bar gezien, die noemde ‘latin bar’. Die was overdag niet open, dus dachten we, laten we maar even gaan kijken... als latin gelijk staat met chinese meisjes die een westerse man zoeken...tja, dan zaten we in de latin bar... ze speelden zelfs niet eens muziek...goed, dus terug in taxi gestapt en naar huis...weeral iets om mee te lachen op onze weblog... denk da onze taxi chauffeur dacht da we zat waren ofzo, we zaten de hele tijd te lachen (van miserie...) nee, da niet, maar ons uitgaansleven hier...
Goed, dan maar filmpje kijken en gaan slapen... en lekker uitslapen... gaan sporten, beetje tv kijken...en dan richting bar street... beetje muziekcd’s gaan kopen, nieuwe DVD’s gaan kopen (oceans 13 en Brad pitt...) beetje op zoek naar kleren...gezellig samen winkelen...(zouden we in thuis waarschijnlijk ook doen op een vrije namiddag). En dan, bbq op singa plaza (dat zijn de terrasjes hier in de buurt...vol westerlingen, heb ik zeker al van verteld...neen, we zijn echt niet geobsedeerd door de bbq, maar een klein beetje...5,8 euro voor bbq, all you can eat, met pasta, rijst, soep, groentjes, en vlees...niet zoals thuis, maar toch... daar een paar Nederlanders leren kennen...even mee gebabbeld.. en dan... mijn liefje wou echt geen massage meer...hij had de vorige keer zo afgezien, hij had pijn (en hij had mijn baas als steun, want die wil ook geen massage meer, omdat hij ook pijn had)... maar goed, ik had hem kunnen overtuigen...maar het moest wel goed zijn, want anders ging ik het hem nooit meer vragen en ging hij nooit meer meegaan...dus, op hoop van zegen...naar de dragonfly...liefje ging voor de japanse massage...en...hij had er zo van genoten, dat we sebiet een membership card gekocht hebben van 300 euro... ontsnappen kan niet meer.... (jaja, we moesten ervan profiteren). En, we mogen op die membership card tot 10 personen meedoen, dus..wie ons komt bezoeken...
Zondag hadden we in een boekje gelezen dat er ergens dragon boat races waren...heeft te maken met een oud chinees gebruik, en het komt er op neer dat ze racen met een draak op hun schip... wilden we wel eens zien... wij de taxi in, rond de middag... die taxi chauffeur wist het echt niet zijn, had ons eerst aan het meer aan ons deur afgezet, was het dus niet, was taihu lake...begint hij daar te rijden, wij zien de meter lopen, 30 RMB (3 euro), 40... 80...oh oh... denken we dat we er zijn, rijdt hij er voor bij, paar km verder, stopt hij, vraagt hij het, rijdt hij terug...123 RMB...en probleem...geen taxi in de buurt te bekennen om terug te geraken...dus, naar een chinese collega gebeld, gevraagd of hij de taxichauffeur wou uitleggen om op ons te wachten in het chinees dus, wij gaan kijken, we zaten dus aan het taihu meer, bleek dat in zo een soort van club te zijn, waarvan je als member heel veel geld moet hebben, en wij dus beetje uit de toon vielen...zijn dan maar terug gegaan...taxi stond er gelukkig nog...was maar 95 RMB in het terugkeren...zijn van miserie terrasje gaan doen op singa plaza (jullie denken mss dat wij daar veel zitten... maar...het is het enige terras 5 km in de omtrek)... en daar hebben we lekker in het zonnetje gezeten, en genoten... we hadden dus net 2,5 uur (!), en meer dan 85 km in een niet-airco taxi gezeten
Dan richting huis, moesten jammer genoeg nog beetje werken dit weekend...en onze trip naar hong kong plannen en naar huis bellen...
Oh ja, ter info, vandaag is het overal ter wereld vaderkesdag (in china, in nederland, in chili...,) behalve in België (dat was vorige week)... complot tegen de Belgen...dus proficiat aan alle papa’s, voor vorige week en voor deze week (en proficiat aan alle moeders voor moederkesdag en proficiat aan zus voor haar goeie thesispunten, en proficiat aan al de rest voor al wat ik niet zou vermeld hebben)
Goed, ga jullie laten, hou ons in de gaten (he, dat rijmt)... en graag iets meer informatie he, op de weblog (en PS. Geen goudvissen opeten...) (wel heel blij met het commentaar!!)
Vele groetjes
Johan en Els
Oh ja, bedankt voor alle toffe commentaren... paar opmerkingen... weblog nog steeds geblokkeerd, zusje bedankt voor het doorsturen, maar laat dat vooral jullie niet tegenhouden, want reacties zijn altijd leuk! Vraagje: wie is Helmut? Wie komt er ons nog bezoeken? Ik weet dat mijn zusjes komen, en Sofie, maar wie gaat er nog Belgische kost in zijn bagage steken... zal wel aan mij liggen, maar laat het toch eens weten als je komt!! We zouden met heel veel plezier heel veel bezoekers ontvangen, maar laat iets weten, dat het hier toch een beetje proper ligt!
In elk geval, blijf reageren, is altijd leuk... ook nog ter info, op 3 augustus staan we terug in Nederland (we landen nl op schiphol) en de 14e zijn we terug weg...
Maar om nu terug onze week te beschrijven
Maandag: Chinese les afgezegd (mss beginnen jullie al een patroon te zien, maar we hebben er gewoon echt geen zin in, in de Chinese les...het helpt precies echt niet, en we weten het, we zijn mss veeleisend enzo, maar het is echt niet leuk. Morgen nog eens proberen...)
Dinsdag was Paul M (Corporate Controller) uit de US op bezoek, en we zijn met hem Korean BBQ gaan eten (ik weet het, we willen perse BBQ als we terug zijn, en proberen allerlei vervangende middeltjes te vinden, maar er zijn hier ook heel veel Koreaanse restaurants, en we wilden dat eigenlijk ook wel ne keer proberen. En... eigenlijk was het niet zo speciaal... ze bbq-en je vlees aan tafel, maar je krijgt maar kleine stukjes vlees, je moet ze in de sla draaien, sausje erbij, en dan... opeten met metalen stokjes... dus, als je al niet goed met stokjes kan eten (zoals ik) of zelfs als je wel goed met stokjes kan eten (zoals Johan) krijg je met moeite eten in je mond, want het glijdt allemaal weg...dus... we hadden nog honger... vooral als je met Amerikanen op stap bent (die eten veel en vlug...)... maar, was wel lekker, maar niet echt speciaal... maar goed, hadden we ook weer eens meegemaakt...
Woensdag weer op stap geweest met Paul (liefje wou niet meer mee, had het beetje gehad met over Rogers spreken), moest wel om 8u terug zijn (had nog een conference call... is minder aan hier in china werken). Is wel positief als er bezoekers zijn, krijgen we lunch...pizza, mexicaans, broodjes... smaakt weer helemaal anders...
Donderdag sporten en samen gekookt...lekker...boontjes met pattaten en kip...jullie weten dus echt wat we van dag tot dag doen he, hou het allemaal goed bij
Vrijdag gaan eten bij TGI Fridays. Dat is een Amerikaanse keten, in de US kom je die overal tegen... en hier dus nu ook...ik had er al gegeten in Arizona en in chicago... en in chili...en nu dus ook in Suzhou... als wij geen wereldreizigers zijn...maar we hebben weeral goed gegeten, steak en ribbetjes... zelfs mijn liefje is ervan verbaasd hoe graag hij het eten van thuis eet, niet normaal.
Maar goed, even genoeg over eten, nu het weekend...we hadden dus echt niets gepland dit weekend, echt bizar...
Oh ja, en zo thuis zijn helpt wel...we hebben dit weekend ontdekt dat overal aan ons appartement ingemaakte vliegenramen zijn (eigenlijk hier meer om de muggen tegen te houden...). Daarvoor moet je hier al 2 maand zitten (alhoewel, volgens mij weten Luc en Christine het ook niet, want die zeggen ook da je geen ramen mag opzetten, omdat er anders muggen binnenkomen, hen toch even laten weten maandag... en die zitten hier 1,5 jaar...)
Vrijdagavond na het eten gaan wandelen in walking street, even in de mall rondgelopen (fantastisch dat die open zijn tot 10u) ik ben nog altijd op zoek naar een wekker.. nog wat spelletjes en basketbal gespeeld (zelfs in het autoracen zijn we ongelooflijk competitief tegen mekaar, niet normaal) en dan nog eens naar de Maya bar. Daar waren we al eens geweest, en was het best wel gezellig. Maar, toen we vorige week in de sheraton waren gaan eten hadden we er rechttegenover een bar gezien, die noemde ‘latin bar’. Die was overdag niet open, dus dachten we, laten we maar even gaan kijken... als latin gelijk staat met chinese meisjes die een westerse man zoeken...tja, dan zaten we in de latin bar... ze speelden zelfs niet eens muziek...goed, dus terug in taxi gestapt en naar huis...weeral iets om mee te lachen op onze weblog... denk da onze taxi chauffeur dacht da we zat waren ofzo, we zaten de hele tijd te lachen (van miserie...) nee, da niet, maar ons uitgaansleven hier...
Goed, dan maar filmpje kijken en gaan slapen... en lekker uitslapen... gaan sporten, beetje tv kijken...en dan richting bar street... beetje muziekcd’s gaan kopen, nieuwe DVD’s gaan kopen (oceans 13 en Brad pitt...) beetje op zoek naar kleren...gezellig samen winkelen...(zouden we in thuis waarschijnlijk ook doen op een vrije namiddag). En dan, bbq op singa plaza (dat zijn de terrasjes hier in de buurt...vol westerlingen, heb ik zeker al van verteld...neen, we zijn echt niet geobsedeerd door de bbq, maar een klein beetje...5,8 euro voor bbq, all you can eat, met pasta, rijst, soep, groentjes, en vlees...niet zoals thuis, maar toch... daar een paar Nederlanders leren kennen...even mee gebabbeld.. en dan... mijn liefje wou echt geen massage meer...hij had de vorige keer zo afgezien, hij had pijn (en hij had mijn baas als steun, want die wil ook geen massage meer, omdat hij ook pijn had)... maar goed, ik had hem kunnen overtuigen...maar het moest wel goed zijn, want anders ging ik het hem nooit meer vragen en ging hij nooit meer meegaan...dus, op hoop van zegen...naar de dragonfly...liefje ging voor de japanse massage...en...hij had er zo van genoten, dat we sebiet een membership card gekocht hebben van 300 euro... ontsnappen kan niet meer.... (jaja, we moesten ervan profiteren). En, we mogen op die membership card tot 10 personen meedoen, dus..wie ons komt bezoeken...
Zondag hadden we in een boekje gelezen dat er ergens dragon boat races waren...heeft te maken met een oud chinees gebruik, en het komt er op neer dat ze racen met een draak op hun schip... wilden we wel eens zien... wij de taxi in, rond de middag... die taxi chauffeur wist het echt niet zijn, had ons eerst aan het meer aan ons deur afgezet, was het dus niet, was taihu lake...begint hij daar te rijden, wij zien de meter lopen, 30 RMB (3 euro), 40... 80...oh oh... denken we dat we er zijn, rijdt hij er voor bij, paar km verder, stopt hij, vraagt hij het, rijdt hij terug...123 RMB...en probleem...geen taxi in de buurt te bekennen om terug te geraken...dus, naar een chinese collega gebeld, gevraagd of hij de taxichauffeur wou uitleggen om op ons te wachten in het chinees dus, wij gaan kijken, we zaten dus aan het taihu meer, bleek dat in zo een soort van club te zijn, waarvan je als member heel veel geld moet hebben, en wij dus beetje uit de toon vielen...zijn dan maar terug gegaan...taxi stond er gelukkig nog...was maar 95 RMB in het terugkeren...zijn van miserie terrasje gaan doen op singa plaza (jullie denken mss dat wij daar veel zitten... maar...het is het enige terras 5 km in de omtrek)... en daar hebben we lekker in het zonnetje gezeten, en genoten... we hadden dus net 2,5 uur (!), en meer dan 85 km in een niet-airco taxi gezeten
Dan richting huis, moesten jammer genoeg nog beetje werken dit weekend...en onze trip naar hong kong plannen en naar huis bellen...
Oh ja, ter info, vandaag is het overal ter wereld vaderkesdag (in china, in nederland, in chili...,) behalve in België (dat was vorige week)... complot tegen de Belgen...dus proficiat aan alle papa’s, voor vorige week en voor deze week (en proficiat aan alle moeders voor moederkesdag en proficiat aan zus voor haar goeie thesispunten, en proficiat aan al de rest voor al wat ik niet zou vermeld hebben)
Goed, ga jullie laten, hou ons in de gaten (he, dat rijmt)... en graag iets meer informatie he, op de weblog (en PS. Geen goudvissen opeten...) (wel heel blij met het commentaar!!)
Vele groetjes
Johan en Els
Monday, June 11, 2007
onze nieuwe beste vriend Laurent Perrier
Hier ben ik weer. Gisteren te veel genoten van de champagne... en het was geen chinese, maar laurent perrier (alle, het smaakte toch goed, en het stond zo op de fles, dus ook al was het geen echte, geen probleem...)... ik weet het, wil jullie toch beetje jaloers maken, jullie die daar in België hebben kunnen genieten van de 'grote verkiezingsshow', van de tennis met ons Justine en jullie daar die in Nederland hebben genoten van de 'fiesta latina', dus...
Ja Filip, ik heb nog in de makro gewerkt als vakantiejob! Goed, waar was ik, ik weet het eigenlijk niet meer, want ik kan niet meer op de weblog kijken, want voor de verandering is hij weer geblokkeerd (en nu dus weer, aangezien ik weer slechte dingen schrijf...)
Vrijdagavond zijn we gaan eten bij de Japanse chinees, en dat was heel erg lekker. Blijft fascineren hoe ze hun eten klaarmaken op zo een hete plaat. We proberen er zelf iets van op te steken, maar dat lukt dus meestal niet. En aangezien we dit weekend niet echt veel te doen hadden, vonden we dat het tijd was onze collectie dvd’s eens te vergroten...wij dus naar de fake dvd winkel...hadden we ook een paar leuke cd’s gevonden (liefje wou een cd van usher meedoen). Zitten we later buiten op een terrasje, willen we de cd opendoen... zit er een cd van jayz en nas in. Wij dus terug. Die gast probeert ons een andere usher cd mee te geven (die liefje niet wilt omdat hij die al heeft) en dan tonen we welke we willen... zegt hij... all bad... en hij laat ze gewoon in de rekken liggen. Je weet nooit dat een ongelovige ziel ze koopt en er niets van zegt... erg. Dan nog beetje rondgewandeld, beetje basketbal gespeeld op straat... liefje heeft weer gewonnen, en deed dat eigenlijk heel erg goed. We hadden een hele hoop chinese toeschouwers...nog even verder gewandeld, komt er daar een chinees naar ons toe, begint in goed engels tegen ons te babbelen. Wij even luisteren. We hadden het nog ne keer gehad, dat er gewoon iemand naar ons kwam die eigenlijk alleen engels wou leren en ons niets wou verkopen, en we waren toen niet zo vriendelijk geweest, dus dachten we, mss is het weer zoiets... bleek dat hij een broer had die kleermaker was... dus wel iets verkopen... je hebt trouwens in suzhou ook een heleboel dure winkels, zoals echte hugo boss, armani.... Ik zou het nooit kopen want het is duur om te beginnen en hoe kan je nu zeker zijn of hier iets nu echt is of niet...
Zaterdag, het plan was om goed uit te slapen, jammer genoeg weer vroeg wakker... gaan sporten en dan naar pearl city. Dat is een grote hal, waarin je wel 100 parelverkopers hebt. Ongelooflijk. De meeste verkopen hetzelfde (parels dus) maar je hebt ook heel veel kralenkettingen enzo. En in de parels heb je dan het verschil tussen een ketting van 5 euro, en een van 600...die laatste stonden wel achter slot en grendel in het achterkamertje. Niemand die er aan gedacht had om een drankautomaat te zetten ofzo.... en het was daar zo warm. Het weer is hier trouwens echt goed geweest de voorbije dagen, zonnetje scheen, niet te warm, echt ideaal...(wil jullie toch nog steeds jaloers maken he)
We hadden via rogers een chauffeur gevraagd om naar daar te gaan. Mens, da was een irritant trage chauffeur (ongelooflijk hoe vlug je dus al gewoon wordt aan het agressieve gedrag van de chinezen). Maar hij heeft daar wel 2uur op ons staan wachten.
’s Avonds terrasje gaan doen...en spiderman 3 gekeken. Echt niet aan te raden. Da was een halve euro weggesmeten geld...
Gisteren dan gaan champagnebrunchen in de sheraton. Champagne a volonte...en lekker westers eten... kreeft, oesters, krab, sushi, zalm, barbeque, ijsjes, pannekoeken, chocoladefondue, croissants, chocoladekoekjes... het is hier dus niet altijd chinees. En we hebben minstens elk een fles champagne gedronken (Laurent perrier dus)
Deze namiddag waren we dan ook om het in mijn liefje zijn Nederlandse termen te zeggen, gaar...gewoon, films gekeken, en lui geweest...
Jammer genoeg, ’s avonds nog een beetje moeten werken...da was echt niet te doen, video’s kijken met chinese Peoplesoft werkinstructies... echt niet aan te raden als je gaar bent...
Vandaag weer de chinese les afgezegd, het gaat gewoon niet, hebben er echt geen motivatie voor...
In elk geval, we zien wel, we houden jullie op de hoogte....
Vele groetjes
Johan en Els
Ja Filip, ik heb nog in de makro gewerkt als vakantiejob! Goed, waar was ik, ik weet het eigenlijk niet meer, want ik kan niet meer op de weblog kijken, want voor de verandering is hij weer geblokkeerd (en nu dus weer, aangezien ik weer slechte dingen schrijf...)
Vrijdagavond zijn we gaan eten bij de Japanse chinees, en dat was heel erg lekker. Blijft fascineren hoe ze hun eten klaarmaken op zo een hete plaat. We proberen er zelf iets van op te steken, maar dat lukt dus meestal niet. En aangezien we dit weekend niet echt veel te doen hadden, vonden we dat het tijd was onze collectie dvd’s eens te vergroten...wij dus naar de fake dvd winkel...hadden we ook een paar leuke cd’s gevonden (liefje wou een cd van usher meedoen). Zitten we later buiten op een terrasje, willen we de cd opendoen... zit er een cd van jayz en nas in. Wij dus terug. Die gast probeert ons een andere usher cd mee te geven (die liefje niet wilt omdat hij die al heeft) en dan tonen we welke we willen... zegt hij... all bad... en hij laat ze gewoon in de rekken liggen. Je weet nooit dat een ongelovige ziel ze koopt en er niets van zegt... erg. Dan nog beetje rondgewandeld, beetje basketbal gespeeld op straat... liefje heeft weer gewonnen, en deed dat eigenlijk heel erg goed. We hadden een hele hoop chinese toeschouwers...nog even verder gewandeld, komt er daar een chinees naar ons toe, begint in goed engels tegen ons te babbelen. Wij even luisteren. We hadden het nog ne keer gehad, dat er gewoon iemand naar ons kwam die eigenlijk alleen engels wou leren en ons niets wou verkopen, en we waren toen niet zo vriendelijk geweest, dus dachten we, mss is het weer zoiets... bleek dat hij een broer had die kleermaker was... dus wel iets verkopen... je hebt trouwens in suzhou ook een heleboel dure winkels, zoals echte hugo boss, armani.... Ik zou het nooit kopen want het is duur om te beginnen en hoe kan je nu zeker zijn of hier iets nu echt is of niet...
Zaterdag, het plan was om goed uit te slapen, jammer genoeg weer vroeg wakker... gaan sporten en dan naar pearl city. Dat is een grote hal, waarin je wel 100 parelverkopers hebt. Ongelooflijk. De meeste verkopen hetzelfde (parels dus) maar je hebt ook heel veel kralenkettingen enzo. En in de parels heb je dan het verschil tussen een ketting van 5 euro, en een van 600...die laatste stonden wel achter slot en grendel in het achterkamertje. Niemand die er aan gedacht had om een drankautomaat te zetten ofzo.... en het was daar zo warm. Het weer is hier trouwens echt goed geweest de voorbije dagen, zonnetje scheen, niet te warm, echt ideaal...(wil jullie toch nog steeds jaloers maken he)
We hadden via rogers een chauffeur gevraagd om naar daar te gaan. Mens, da was een irritant trage chauffeur (ongelooflijk hoe vlug je dus al gewoon wordt aan het agressieve gedrag van de chinezen). Maar hij heeft daar wel 2uur op ons staan wachten.
’s Avonds terrasje gaan doen...en spiderman 3 gekeken. Echt niet aan te raden. Da was een halve euro weggesmeten geld...
Gisteren dan gaan champagnebrunchen in de sheraton. Champagne a volonte...en lekker westers eten... kreeft, oesters, krab, sushi, zalm, barbeque, ijsjes, pannekoeken, chocoladefondue, croissants, chocoladekoekjes... het is hier dus niet altijd chinees. En we hebben minstens elk een fles champagne gedronken (Laurent perrier dus)
Deze namiddag waren we dan ook om het in mijn liefje zijn Nederlandse termen te zeggen, gaar...gewoon, films gekeken, en lui geweest...
Jammer genoeg, ’s avonds nog een beetje moeten werken...da was echt niet te doen, video’s kijken met chinese Peoplesoft werkinstructies... echt niet aan te raden als je gaar bent...
Vandaag weer de chinese les afgezegd, het gaat gewoon niet, hebben er echt geen motivatie voor...
In elk geval, we zien wel, we houden jullie op de hoogte....
Vele groetjes
Johan en Els
Sunday, June 10, 2007
Thursday, June 7, 2007
een paar anekdotes
Hier zijn we terug...toch nog een paar dingen die ik met jullie wou delen...
trouwens, ik haat de makro op zaterdag, maar soms kan je niet anders...anonymous, was jij een van die mensen die ervoor zorgt dat andere mensen het haten om op zaterdag naar de makro te gaan (dagjestoerist).
Ook, al wie langskomt mag van ons al onze dvd's meedoen...ze liggen klaar, kom ze maar ophalen!!
Wisten jullie wat je in china krijgt als er kindjes geboren worden. Bij ons (België) krijg je doopsuiker, in Nederland krijg je van die (niet lekkere) beschuit met muisjes... in china krijg je een gekookt ei (vacuum verpakt). We hebben blijkbaar 2 collega’s die bevallen zijn, en dan krijg je een doosje of zakje, met verpakte gekookte eieren in, die gekookt zijn in azijn of in honing (denk ik, ben niet zo zeker van het laatste). Ziet er echt ongelooflijk vies uit... we gaan het dus echt niet opeten (ik eet trouwens sowieso geen gekookt ei...)
Het is ook ongelooflijk hoe echt iedereen hier een job heeft...op elke straathoek zijn er vegers, je hebt hier mensen die het gras afdoen met een schaar... en je hebt dan ook de mensen die het verkeer regelen, of die ervoor zorgen dat alles vlot verloopt aan de trein. Die gasten denken echt dat ze alles zijn... we waren op de trein aan het wachten, iemand stond te dichtbij blijkbaaar, met 3 ernaartoe, fluitjes bovenhalen, megafoon...
Dan, het is hier de gewoonte om bij heel erg drukke kruispunten waar er lichten zijn, ook nog iemand te zetten die de lichten in de gaten houdt, en zorgt dat iedereen er zich aan houdt! Dus, je hebt lichten, ze werken, ze moeten gewoon kijken of je wel niet oversteekt of het rood is. En owee, dan zijn ze er met het fluitje (en zo staan er dus 2 per kruispunt...). We hebben zelfs iemand gezien die het riskeerde om over te steken... daar was het fluitje terug. En met 2 ineens naar die gast... was niet om aan te zien (was trouwens die gast zijn eigen fout, hij moest maar geen roze t-shirtje dragen). Dit om naadloos over te gaan naar mijn volgende onderwerp, het is ongelooflijk hoeveel roze de mannen hier dragen... maar jullie moeten je niet ongerust maken, mijn liefje blijft dezelfde, en draagt dus geen roze...
Voor de rest hebben we maandag weer chinese les gehad. Ooit naar school geweest waar de lerares vraagt wat je wil leren? Zo was de les dus. Welk woordje wil je kennen?... de fruitsoorten, ok...is echt bizar. We denken niet dat we nog bij haar les gaan volgen, ik vind ze niet zo goed, geen boek, geen plan.... Het is wel ongelooflijk hoe moeilijk het chinees is... er blijft dus echt niet van hangen. 3 minuten later ben je het al allemaal vergeten. Vandaag was ik in de kantine aan het tonen dat ik tot 10 kon tellen, maakt een collega de opmerking...’dat leerde ik ook toen ik 2 jaar oud was’... grappig he.
Dinsdagavond zijn we met het implementatieteam en een paar US bezoekers gaan eten. We zijn in een Westers restaurant gaan eten, hebben goed en veel gegeten, en de rekening was 120 RMB (voor 14 mensen)... blijft ons steeds verbazen hoe goedkoop het hier is...
Oh, dit ook nog, we hadden maandag alle 2 last van onze arm van net iets te competitief te willen zijn in het badmintonnen! Maar ok, tot daar aan toe... liefje heeft er nog altijd last van... de pijn om toch maar niet te verliezen...
Vanavond heeft mijn liefje gekookt (dit om te zeggen dat we hier wel koken!) het is alleen niet zo leuk om erover te vertellen... wat kan je nu vertellen over varkensvlees met pasta en groenten... geef toe, het is niet zo leuk als de chinese verhalen over kippepoten, smelly tofu en omgekeerde vis...
Vele groetjes en tot binnenkort!
Johan en Els
trouwens, ik haat de makro op zaterdag, maar soms kan je niet anders...anonymous, was jij een van die mensen die ervoor zorgt dat andere mensen het haten om op zaterdag naar de makro te gaan (dagjestoerist).
Ook, al wie langskomt mag van ons al onze dvd's meedoen...ze liggen klaar, kom ze maar ophalen!!
Wisten jullie wat je in china krijgt als er kindjes geboren worden. Bij ons (België) krijg je doopsuiker, in Nederland krijg je van die (niet lekkere) beschuit met muisjes... in china krijg je een gekookt ei (vacuum verpakt). We hebben blijkbaar 2 collega’s die bevallen zijn, en dan krijg je een doosje of zakje, met verpakte gekookte eieren in, die gekookt zijn in azijn of in honing (denk ik, ben niet zo zeker van het laatste). Ziet er echt ongelooflijk vies uit... we gaan het dus echt niet opeten (ik eet trouwens sowieso geen gekookt ei...)
Het is ook ongelooflijk hoe echt iedereen hier een job heeft...op elke straathoek zijn er vegers, je hebt hier mensen die het gras afdoen met een schaar... en je hebt dan ook de mensen die het verkeer regelen, of die ervoor zorgen dat alles vlot verloopt aan de trein. Die gasten denken echt dat ze alles zijn... we waren op de trein aan het wachten, iemand stond te dichtbij blijkbaaar, met 3 ernaartoe, fluitjes bovenhalen, megafoon...
Dan, het is hier de gewoonte om bij heel erg drukke kruispunten waar er lichten zijn, ook nog iemand te zetten die de lichten in de gaten houdt, en zorgt dat iedereen er zich aan houdt! Dus, je hebt lichten, ze werken, ze moeten gewoon kijken of je wel niet oversteekt of het rood is. En owee, dan zijn ze er met het fluitje (en zo staan er dus 2 per kruispunt...). We hebben zelfs iemand gezien die het riskeerde om over te steken... daar was het fluitje terug. En met 2 ineens naar die gast... was niet om aan te zien (was trouwens die gast zijn eigen fout, hij moest maar geen roze t-shirtje dragen). Dit om naadloos over te gaan naar mijn volgende onderwerp, het is ongelooflijk hoeveel roze de mannen hier dragen... maar jullie moeten je niet ongerust maken, mijn liefje blijft dezelfde, en draagt dus geen roze...
Voor de rest hebben we maandag weer chinese les gehad. Ooit naar school geweest waar de lerares vraagt wat je wil leren? Zo was de les dus. Welk woordje wil je kennen?... de fruitsoorten, ok...is echt bizar. We denken niet dat we nog bij haar les gaan volgen, ik vind ze niet zo goed, geen boek, geen plan.... Het is wel ongelooflijk hoe moeilijk het chinees is... er blijft dus echt niet van hangen. 3 minuten later ben je het al allemaal vergeten. Vandaag was ik in de kantine aan het tonen dat ik tot 10 kon tellen, maakt een collega de opmerking...’dat leerde ik ook toen ik 2 jaar oud was’... grappig he.
Dinsdagavond zijn we met het implementatieteam en een paar US bezoekers gaan eten. We zijn in een Westers restaurant gaan eten, hebben goed en veel gegeten, en de rekening was 120 RMB (voor 14 mensen)... blijft ons steeds verbazen hoe goedkoop het hier is...
Oh, dit ook nog, we hadden maandag alle 2 last van onze arm van net iets te competitief te willen zijn in het badmintonnen! Maar ok, tot daar aan toe... liefje heeft er nog altijd last van... de pijn om toch maar niet te verliezen...
Vanavond heeft mijn liefje gekookt (dit om te zeggen dat we hier wel koken!) het is alleen niet zo leuk om erover te vertellen... wat kan je nu vertellen over varkensvlees met pasta en groenten... geef toe, het is niet zo leuk als de chinese verhalen over kippepoten, smelly tofu en omgekeerde vis...
Vele groetjes en tot binnenkort!
Johan en Els
Sunday, June 3, 2007
wij en onze 3000 beste vrienden (in de auchan)
Maandagavond zijn we goed begonnen. We hebben zoveel werk, en hadden besloten over te werken, dat we onze Chinese les al afgezegd hebben. We zijn blijkbaar echt langs geen kanten gemotiveerd om chinees te leren, en hebben zoveel werk met het project. Niet goed he.
Woensdag ben ik mijn benen gaan laten waxen. Dat was dus ook op zijn Chinees (maar uiteindelijk wel goed gedaan, en goedkoop (8 euro, kunnen we niet voor klagen he). Maar da meisje die dat deed... ze had het precies nog nooit in haar leven gedaan, hier een stukje, daar een stukje, het grootste overslaan. Dan kwam de bazin erbij, gelukkig deed die het beter. Maar de andere mocht wel blijven en af en toe ook nog wa haartjes uittrekken. Als ze zo met 2 tegelijk bezig zijn, da doet pijn...
Vrijdagavond gaan eten met onze andere Belgische collega, Stefaan. Nu, Stefaan is een sympathieke jongen, maar babbelt soms nogal veel. Maar hij heeft nu toch verhalen zitten vertellen... over kakkerlakken in restaurants, over vuiligheid... was wel entertainend, is wel leuk om nog eens met iemand anders Nederlands te spreken. Stefaan wou pizza eten, dus wij naar Papa john’s. Bleek dat er geen plaats was... dat chinees meisje... ‘no table’. En ipv dan te zeggen, 5 minuutjes wachten, of wacht daar eventjes, neenee, no table, en ze wees naar de deur... we zijn daar maar ergens anders gaan eten... en daar heeft mijn liefje als dessert een ijsje met fruit besteld... nu, iedereen kent toch de CHERRY tomaat... daar denken ze, laten we zo Westers mogelijk zijn, en ijsje met fruit geven... ooit al een tomaat tussen uw ijs gevonden... goed, gezellig gebabbeld en gegeten...
Zaterdag was het weer tijd om richting Shanghai te vertrekken... met de trein. We zijn al experts geworden ondertussen.. we zijn eigenlijk ook tot de conclusie gekomen dat we Shanghai nu eigenlijk ook gezien hebben....
Maar goed, eenmaal aangekomen, naar het hotel. We gingen eens van hotel veranderen, want het andere stak een beetje tegen... bleek da het echt nog heel erg ver lopen was van de metro... was dus wel minder. Maar het was wel een nieuw mooi hotel... goed, dus aangekomen, weer tijd om in te checken...en dit keer waren ze met 3 ongeveer een kwartier bezig om ons in te checken. Echt niet normaal...goed, we wilden eigenlijk in shanghai eens een kung-fu show gaan zien... en we dachten dat we ergens een theater gezien hadden de vorige keer. Wij op zoek.. natuurlijk niet gevonden (we hadden bijna ticketten gekocht voor een chinese opera)... 2 reisbureau’s binnen geweest om te vragen... niets gevonden...dan maar een acrobatenshow... in het Shangai circus theatre hadden ze een heel beroemde. Wij daar naartoe, kaartjes kopen voor ’s avonds. Bleek da het 28 euro was voor een ticketje... zo gek zijn we nu ook nie van circus... da hadden we eigenlijk niet verwacht voor china. Maar het shanghai circus was wel de vorm van een grote gouden golfbal (denken we). Hadden we dan ook weer eens gezien. Volgende stap, het science en technology museum. Volgens onze boek van shanghai hadden ze daar opgezette dieren (onder andere dino’s) en we dachten dat het zoiets ging zijn. Ik dacht dan ook dat ik mss nog iets ging kunnen leren, een aan mijn fysica zusje zou kunnen uitleggen) Niet dus, het was een museum, 3 verdiepingen, en het was echt volledig voor kinderen. We zijn naar een robot voorstelling geweest (waar de robots dan ook kung fu deden... hadden we toch een beetje een kungfu show, voor de rest een echt slecht voorstelling (stel je voor, dansende robots, in het chinees). We wilden weg gaan, maar we konden niet, want de deur was op slot... bleek da we de andere deur moesten nemen). En er waren ook verschillende andere experimenten, maar echt vooral voor kinderen. Was wel jammer. Op een bepaald moment kwamen we ergens binnen, en lag er daar een reus, van wie je de nagemaakte ingewanden kon zien, en daar zaten de kindjes dan naar te kijken... er was ook een filmvoorstelling in een soort van ronde cinemazaal... the dome theatre. Daar toonden ze een film over het menselijk lichaam... was een documentaire van de BBC, met Chinese commentaar, die minstens al 15 jaar oud was (ze hadden nog een walkman met cassettebandjes). Goed, niet echt aan te raden dus. Maar, de fake markt is aan het science en technology museum... en we hadden nog wa kleertjes nodig. Maar, we hebben alleen gekocht wat we op voorhand gezegd hadden (en 2 DVD’s). Was grappig, iemand ging ons dvd’s verkopen, worden we daar naar zo een achterkamertje gebracht... (tot daar aan toe, hebben we nog meegemaakt), beginnen ze daar nu toch de achterwanden van de kast niet uit te halen. Bleek da de dvd’s daar verstopt waren. We begrijpen het trouwens niet goed, bij ons heb je hier gewoon winkels met dvd’s. Maar het waren een paar nieuwe (oa shrek 3 en de laatste pirates of the carribean film). Ze ging ze ons trouwens verkopen voor 15 RMB per stuk. Gek ofwa, wij kopen ze hier aan 5,5... goed, volgende stap, terug naar het hotel, even opfrissen. Als je zo een hele dag op stap bent geweest in trein en metro in china is da wel nodig.
’s Avonds hadden we weer zin in Westers eten (nog altijd geen nieuwe zin in chinees, steekt nog altijd tegen). Wij aan die gast van het hotel vragen of hij goeie restaurants kent... stuurt hij ons naar een restaurant op de bund, boven de cartier en de armani winkels, waar de BMW’s in de rij staan... zal ongetwijfeld een goed restaurant geweest zijn. Alleen, als ik dat zou kunnen betalen, zou ik niet in zijn hotel verblijven... maar toch iets lekker gevonden. Combinatie van chinees op westerse wijze.. best lekker, opnieuw wa goesting gekregen in chinees... toen we buiten kwamen regende het... en daar waren ze terug, de parapluverkopers. 1 euro, en je hebt een nieuwe...
we hadden op het internet gelezen van een toffe club met uitzicht op de bund (een andere dan de vorige keer). En we hadden geluk, we hadden een tafeltje aan het raam... (geen VIP). Uitzicht was echt fantastisch, de verlichte bund... prijzen waren minder. 8 euro voor een cocktail, 9 voor een glas wijn. Hadden wel geld gespaard van het circus, dus waarom niet. Was goeie wijn en lekkere cocktail. Maar na 1 drankje hadden we het dus wel al gezien. Volgende poging was om terug een latin club te vinden, in de uitgangsbuurt. Was echt onze laatste poging, maar liefje had echt veel zin om te dansen. Dus, er naar toe... eerst was een buikdanseres, en dan een bandje... met Latin pop (gypsy kings, en nog dinges die mijn liefje zelfs niet kende...) en dan was de geluidskwaliteit nog slecht ook. Daarna kwam de buikdanseres terug, met een slang rond haar nek (nee dank je, moet ik echt niet van weten). Wij dus weer buiten, verder kijken. Bleek dat er een bowling in de buurt was. Zijn we dan om 1u ’s nachts maar gaan bowlen (en nog wa basket gespeeld)... echt erg. We vinden hier blijkbaar echt ons gedacht niet (en trouwens, liefje heeft gewonnen in het bowling, maar alleen omdat ik nog slechter ben dan hem...) dan maar met de taxi terug. We geven het dus op, geen latin in shanghai.. sorry liefje van me.
Volgende dag, ontbijt in het hotel. Wel toast en boter, maar geen confituur ofzo...was beetje droog (wil wel, maar kan niet). Dan wilde ik nog ergens naartoe wandelen in de buurt, de friendship store. Had ergens gelezen dat dat een hele verzameling souvenierwinkel was. Jammer genoeg was onze kaart niet meer up to date, want ze zijn daar een nieuw hotel aan het bouwen. Dan maar terug, uitchecken, en we moesten nog naar de fabrics market om nog iets van kleren te gaan ophalen. Nu, om half 3 moesten we de trein hebben, en als we nog terug naar het hotel moesten, ging da niet meer lukken... dus, onze valies meegesleurd. Was nogal zwaar... en wie kwamen we daar tegen... Luc en Carolien. En we mochten met hen mee naar huis. Was wel handig. .. nog een paar DVD’s gekocht. Die gast ging ze mij verkopen voor 100 RMB voor 2 (in suzhou dus voor 5,5 voor 1). Heb gezegd dat hij gek was. Hij heeft ze mij dan voor 10 gegeven... (toch 1 RMB gewonnen). Liefje had trouwens een van de shorts aan die hij gisteren gekocht had, de ritsen zijn al kapot...
Dan met Luc en Carolien teruggereden. Nog een paar sjaals gekocht, heel goedkoop volgens hen omdat het zomer was (denk het eigenlijk ook).
Ok, Carolien moest nog naar de Auchan, en we mochten mee (is wel handiger dan met een taxi). Liefje was nog niet in het weekend naar de Auchan geweest (en nu weet hij waarom). Je kon echt niet onder of door (hadden zelfs geen kar, gewoon een mandje) en we gingen vooral mee omdat we dan drank konden kopen... zowel de cola als de cola light was uitverkocht!! En dan hebben we nog gezien dat de fruitsap (zelfde merk) goedkoper was bij het winkeltje hier beneden dan daar). Het is echt niet normaal hoeveel volk er was (schatting 3000 (Veerle, deze is ook voor jou))
Carolien zei dat ze dat gewoon graag doen, op zondag naar de auchan gaan (net zoals bij ons sommige mensen er een daguitstap van maken om naar de makro te gaan). Goed, toch buitengeraakt... zijn dan maar eens gaan badmintonnen. Hadden we hier nog niet gedaan. Was wel leuk... en liefje heeft gewonnen (enige waarin hij ooit eens van mij verloren heeft, badminton, hij is er nog niet goed van...).
Dan terug naar huis, en tijd voor de telefoontjes naar huis. We missen jullie!
Vele groetjes
Woensdag ben ik mijn benen gaan laten waxen. Dat was dus ook op zijn Chinees (maar uiteindelijk wel goed gedaan, en goedkoop (8 euro, kunnen we niet voor klagen he). Maar da meisje die dat deed... ze had het precies nog nooit in haar leven gedaan, hier een stukje, daar een stukje, het grootste overslaan. Dan kwam de bazin erbij, gelukkig deed die het beter. Maar de andere mocht wel blijven en af en toe ook nog wa haartjes uittrekken. Als ze zo met 2 tegelijk bezig zijn, da doet pijn...
Vrijdagavond gaan eten met onze andere Belgische collega, Stefaan. Nu, Stefaan is een sympathieke jongen, maar babbelt soms nogal veel. Maar hij heeft nu toch verhalen zitten vertellen... over kakkerlakken in restaurants, over vuiligheid... was wel entertainend, is wel leuk om nog eens met iemand anders Nederlands te spreken. Stefaan wou pizza eten, dus wij naar Papa john’s. Bleek dat er geen plaats was... dat chinees meisje... ‘no table’. En ipv dan te zeggen, 5 minuutjes wachten, of wacht daar eventjes, neenee, no table, en ze wees naar de deur... we zijn daar maar ergens anders gaan eten... en daar heeft mijn liefje als dessert een ijsje met fruit besteld... nu, iedereen kent toch de CHERRY tomaat... daar denken ze, laten we zo Westers mogelijk zijn, en ijsje met fruit geven... ooit al een tomaat tussen uw ijs gevonden... goed, gezellig gebabbeld en gegeten...
Zaterdag was het weer tijd om richting Shanghai te vertrekken... met de trein. We zijn al experts geworden ondertussen.. we zijn eigenlijk ook tot de conclusie gekomen dat we Shanghai nu eigenlijk ook gezien hebben....
Maar goed, eenmaal aangekomen, naar het hotel. We gingen eens van hotel veranderen, want het andere stak een beetje tegen... bleek da het echt nog heel erg ver lopen was van de metro... was dus wel minder. Maar het was wel een nieuw mooi hotel... goed, dus aangekomen, weer tijd om in te checken...en dit keer waren ze met 3 ongeveer een kwartier bezig om ons in te checken. Echt niet normaal...goed, we wilden eigenlijk in shanghai eens een kung-fu show gaan zien... en we dachten dat we ergens een theater gezien hadden de vorige keer. Wij op zoek.. natuurlijk niet gevonden (we hadden bijna ticketten gekocht voor een chinese opera)... 2 reisbureau’s binnen geweest om te vragen... niets gevonden...dan maar een acrobatenshow... in het Shangai circus theatre hadden ze een heel beroemde. Wij daar naartoe, kaartjes kopen voor ’s avonds. Bleek da het 28 euro was voor een ticketje... zo gek zijn we nu ook nie van circus... da hadden we eigenlijk niet verwacht voor china. Maar het shanghai circus was wel de vorm van een grote gouden golfbal (denken we). Hadden we dan ook weer eens gezien. Volgende stap, het science en technology museum. Volgens onze boek van shanghai hadden ze daar opgezette dieren (onder andere dino’s) en we dachten dat het zoiets ging zijn. Ik dacht dan ook dat ik mss nog iets ging kunnen leren, een aan mijn fysica zusje zou kunnen uitleggen) Niet dus, het was een museum, 3 verdiepingen, en het was echt volledig voor kinderen. We zijn naar een robot voorstelling geweest (waar de robots dan ook kung fu deden... hadden we toch een beetje een kungfu show, voor de rest een echt slecht voorstelling (stel je voor, dansende robots, in het chinees). We wilden weg gaan, maar we konden niet, want de deur was op slot... bleek da we de andere deur moesten nemen). En er waren ook verschillende andere experimenten, maar echt vooral voor kinderen. Was wel jammer. Op een bepaald moment kwamen we ergens binnen, en lag er daar een reus, van wie je de nagemaakte ingewanden kon zien, en daar zaten de kindjes dan naar te kijken... er was ook een filmvoorstelling in een soort van ronde cinemazaal... the dome theatre. Daar toonden ze een film over het menselijk lichaam... was een documentaire van de BBC, met Chinese commentaar, die minstens al 15 jaar oud was (ze hadden nog een walkman met cassettebandjes). Goed, niet echt aan te raden dus. Maar, de fake markt is aan het science en technology museum... en we hadden nog wa kleertjes nodig. Maar, we hebben alleen gekocht wat we op voorhand gezegd hadden (en 2 DVD’s). Was grappig, iemand ging ons dvd’s verkopen, worden we daar naar zo een achterkamertje gebracht... (tot daar aan toe, hebben we nog meegemaakt), beginnen ze daar nu toch de achterwanden van de kast niet uit te halen. Bleek da de dvd’s daar verstopt waren. We begrijpen het trouwens niet goed, bij ons heb je hier gewoon winkels met dvd’s. Maar het waren een paar nieuwe (oa shrek 3 en de laatste pirates of the carribean film). Ze ging ze ons trouwens verkopen voor 15 RMB per stuk. Gek ofwa, wij kopen ze hier aan 5,5... goed, volgende stap, terug naar het hotel, even opfrissen. Als je zo een hele dag op stap bent geweest in trein en metro in china is da wel nodig.
’s Avonds hadden we weer zin in Westers eten (nog altijd geen nieuwe zin in chinees, steekt nog altijd tegen). Wij aan die gast van het hotel vragen of hij goeie restaurants kent... stuurt hij ons naar een restaurant op de bund, boven de cartier en de armani winkels, waar de BMW’s in de rij staan... zal ongetwijfeld een goed restaurant geweest zijn. Alleen, als ik dat zou kunnen betalen, zou ik niet in zijn hotel verblijven... maar toch iets lekker gevonden. Combinatie van chinees op westerse wijze.. best lekker, opnieuw wa goesting gekregen in chinees... toen we buiten kwamen regende het... en daar waren ze terug, de parapluverkopers. 1 euro, en je hebt een nieuwe...
we hadden op het internet gelezen van een toffe club met uitzicht op de bund (een andere dan de vorige keer). En we hadden geluk, we hadden een tafeltje aan het raam... (geen VIP). Uitzicht was echt fantastisch, de verlichte bund... prijzen waren minder. 8 euro voor een cocktail, 9 voor een glas wijn. Hadden wel geld gespaard van het circus, dus waarom niet. Was goeie wijn en lekkere cocktail. Maar na 1 drankje hadden we het dus wel al gezien. Volgende poging was om terug een latin club te vinden, in de uitgangsbuurt. Was echt onze laatste poging, maar liefje had echt veel zin om te dansen. Dus, er naar toe... eerst was een buikdanseres, en dan een bandje... met Latin pop (gypsy kings, en nog dinges die mijn liefje zelfs niet kende...) en dan was de geluidskwaliteit nog slecht ook. Daarna kwam de buikdanseres terug, met een slang rond haar nek (nee dank je, moet ik echt niet van weten). Wij dus weer buiten, verder kijken. Bleek dat er een bowling in de buurt was. Zijn we dan om 1u ’s nachts maar gaan bowlen (en nog wa basket gespeeld)... echt erg. We vinden hier blijkbaar echt ons gedacht niet (en trouwens, liefje heeft gewonnen in het bowling, maar alleen omdat ik nog slechter ben dan hem...) dan maar met de taxi terug. We geven het dus op, geen latin in shanghai.. sorry liefje van me.
Volgende dag, ontbijt in het hotel. Wel toast en boter, maar geen confituur ofzo...was beetje droog (wil wel, maar kan niet). Dan wilde ik nog ergens naartoe wandelen in de buurt, de friendship store. Had ergens gelezen dat dat een hele verzameling souvenierwinkel was. Jammer genoeg was onze kaart niet meer up to date, want ze zijn daar een nieuw hotel aan het bouwen. Dan maar terug, uitchecken, en we moesten nog naar de fabrics market om nog iets van kleren te gaan ophalen. Nu, om half 3 moesten we de trein hebben, en als we nog terug naar het hotel moesten, ging da niet meer lukken... dus, onze valies meegesleurd. Was nogal zwaar... en wie kwamen we daar tegen... Luc en Carolien. En we mochten met hen mee naar huis. Was wel handig. .. nog een paar DVD’s gekocht. Die gast ging ze mij verkopen voor 100 RMB voor 2 (in suzhou dus voor 5,5 voor 1). Heb gezegd dat hij gek was. Hij heeft ze mij dan voor 10 gegeven... (toch 1 RMB gewonnen). Liefje had trouwens een van de shorts aan die hij gisteren gekocht had, de ritsen zijn al kapot...
Dan met Luc en Carolien teruggereden. Nog een paar sjaals gekocht, heel goedkoop volgens hen omdat het zomer was (denk het eigenlijk ook).
Ok, Carolien moest nog naar de Auchan, en we mochten mee (is wel handiger dan met een taxi). Liefje was nog niet in het weekend naar de Auchan geweest (en nu weet hij waarom). Je kon echt niet onder of door (hadden zelfs geen kar, gewoon een mandje) en we gingen vooral mee omdat we dan drank konden kopen... zowel de cola als de cola light was uitverkocht!! En dan hebben we nog gezien dat de fruitsap (zelfde merk) goedkoper was bij het winkeltje hier beneden dan daar). Het is echt niet normaal hoeveel volk er was (schatting 3000 (Veerle, deze is ook voor jou))
Carolien zei dat ze dat gewoon graag doen, op zondag naar de auchan gaan (net zoals bij ons sommige mensen er een daguitstap van maken om naar de makro te gaan). Goed, toch buitengeraakt... zijn dan maar eens gaan badmintonnen. Hadden we hier nog niet gedaan. Was wel leuk... en liefje heeft gewonnen (enige waarin hij ooit eens van mij verloren heeft, badminton, hij is er nog niet goed van...).
Dan terug naar huis, en tijd voor de telefoontjes naar huis. We missen jullie!
Vele groetjes
Subscribe to:
Posts (Atom)
