Xmas in china

Deze weblog had ik al geschreven voor ik naar huis kwam voor de feestdagen - te druk gehad thuis...

Hier ben ik dan – met mijn laatste weblog van het jaar... ik weet het, het is even geleden... maar ik hen zo niet heel veel meer te vertellen... china kennen jullie al he.... het verkeer, het eten, de chinezen (die niet altijd even proper zijn), het werk. Ik zit nu op het vliegtuig... in mijn stoel in de exit row (met naast mij 2 sympathieke Nederlanders (daar moet ik wel punten mee scoren...) – dus lekker veel beenruimte – omdat ik vanaf nu bij de KLM elite groep hoor. (ben wel nog maar zilver, op naar het goud) maar da wil eigenlijk zeggen da ik vanaf nu mag inchecken en boarden bij de business class en in aanmerking kom voor de betere stoelen... (en 25kg bagage mag meedoen) en geloof me – als je mag kiezen tussen eerst aan boord gaan of te moeten wachten tussen een groep voorkruipende chinezen.... ik heb trouwens mijn ergste rit ooit meegemaakt naar de luchthaven... wat een vreselijke chauffeur.... en ondertussen ben ik toch al iets gewoon – constant van vak veranderen (ok – dat doen ze allemaal maar die bleef constant op 2 vaken rijden – op de lijnen... en toetereren dat ze deden, en met hun lichten trekken. Hij heeft 3 keer moeten aan zijn stuur trekken om nergens tegen aan te knallen...en constant rapper trager... echt geen goeie chinese chauffeur. Maar goed, ik ben er geraakt en zit nu op het vliegtuig. Nog 6u – die ik niet kan doden door naar de films te kijken, want die heb ik natuurlijk al allemaal gezien... dus maar even nog verhaaltjes vertellen...
Met het project (waarom ik hier nog steeds ben) gaat alles goed – de baas heeft het vorige week de meest succesvolle implementatie in rogers ooit genoemd – en aangezien ik ook betrokken was in de 2e meest succesvolle implementatie ooit in rogers (die uit belgie) kunnen we alleen maar content zijn nietwaar. Dus genoeg over het werk...

Toen ik terug kwam van onze Thailand reis in Nederland had ik natuurlijk niet zo veel zin meer om terug te komen. Ik had ook niet zo heel veel om naar uit te kijken. Maar de eerste week kregen we bezoek van een aantal corporate mensen – Paul (die al vroeger geweest was – gezellige sympatieke Amerikaan), Jim (tax director) en Earl (credit controller – degene die een trauma heeft overgehouden van met mij een in belgie in de auto te zitten – ik weet nog steeds niet waarom). En dat was wel gezellig. Een avond gaan eten met de chinezen gaan eten (het lekkerste aan de eend is de kop) en een avond met de finance mgrs alleen en zij (Luc, nog een beetje baijo). Mijn baas was het weekend ervoor naar hong kong geweest en hij had zich daar blijkbaar zeer goed geamuseerd (zat de alcohol nog een beetje in zijn bloed?). da was dus wel zeer gezellig...Vooral Jim is wel typische amerikaan – geen ijs – geen groenten.... ik ben nog niet echt ziek geweest – maar zij worden blijkbaar allemaal voldoende op voorhand verwittigd... Maar gelukkig wilden die amerikanen ook wel eens shanghai zien... dus op vrijdagavond richting shanghai – voor een dag vol gids spelen, de tourist spelen, je er laten opleggen en kopen... ze hadden een shoppinglist mee van hun vrouwen... maar vooral op kosten van rogers gaan slapen in de radisson en op kosten van rogers gaan eten en wijn gaan drinken... we hebben zelfs de bar van de radisson gesloten... (wel niet te doen, om 1u gaan ze dicht en ze doen zelfs het licht uit om je buiten te steken) - was eigenlijk wel nodig want we gingen de volgende dag om 8u vertrekken voor onze shanghai tocht...(om 7u opstaan op een zaterdag).
Eerste stop – de bund – paul heeft er hem zwaar laten opleggen – skates gekocht voor 200RMB voor 3 – terwijl later iemand er 5 voor 100 wou geven... Omdat we zo vroeg waren hadden we wel immens veel bekijks (het is al een speciaal zicht, een westerling uit zijn bed op een zaterdag om 8u). Volgende stop: old town – Paul ging er zich niet meer laten opleggen... hij wou een olifantje kopen in jade... en niet meer dan 350... ze wou niet... ze zaten een tijdje rond 380 – zegt ze ineens tegen hem: you big buddha – you can pay... en paul is dus wel echt een big buddha – niet zo slim als je wil verkopen.... hij heeft toch gekocht... (haar tactiek zal nog zo slecht niet geweest zijn). En na nog wa tussenstops met hen naar de fake markt – shopping lijst...

In de eerste winkel een goeie prijs gekregen – ze kunnen overtuigen met ‘i live here’ en omdat ik niet te luid zou roepen omdat er nog mensen in de winkel stonden – goeie prijs gekregen... dan nog een paar winkels gedaan... uiteindelijk zouden we met 20 tassen buitenkomen, fake kleren, fake horloges – onze chauffeur zag ons komen... hij moest lachen... en dan op zoek naar de mc donalds – normaal kom je er om de 3 stappen een tegen – niet dus ... dan maar KFC – cola zonder ijs... alsof ik da kan zeggen... hem dan maar cola gegeven met ijs – waar hij 2 slokken van genomen heeft (pikante kippopcorn...). Op de terugweg heb ik de hele weg geslapen...

Het vorige weekend had ik dan helemaal niets te doen – op zaterdag met de baas afgesproken....italiaans gaan eten... met elk een fles rode wijn... en daarna naar zapata’s – komt er daar een of andere gek die we niet kennen – 2 flessen champagne – we waren met 5 (nog paar belgen)... de volgende dag geraakte ik dus niet goed uit mijn bed...

Woensdag was ik uitgenodigd bij Marina thuis... een homemade chinese dinner... ik wist niet goed waar ik mij moest aan verwachten... maar ze had het ‘westers’ gehouden – kippeblokjes (ipv poten) en het was wel lekker – rijst met paksoi, brocolli – kip met kool alleen heeft alles echt zo een specifieke chinese smaak (zusje, weet je nog) die ik niet echt kan thuisbrengen...maar het was wel lekker... daarna nog beetje bij hun gezeten – ze waren net terug van hongkong – ik vraag heb je dan beetje gefeest (zoals onze baas) – zie boven – maar ze hadden alleen thee gedronken – party is niets voor hen...toch apart volk...

Wat ook nog grappig is – overal zie je kerstmannen, kerstbomen, versieringen, lichtjes... ook al weten ze echt alleen niet wat het wil zeggen...

en nu zit ik dus op het vliegtuig... minder dan 6u... tot binnenkort...