waar zijn ze gebleven

Hier zit ik nu terug op het vliegtuig, deze keer richting huis (zijnde china). Mijn liefje terug zien die daar een hele week gezeten heeft...
Maar ik wou toch ook mijn avonturen in de US met jullie delen.

Aangekomen in het hotel, heel mooi hotel... de hyatt in scottsdale... heel mooi zwembad, golfterrein, leuke bar (met elke avond live muziek, en geen chinese zangers). Jammer dat we er niet hebben kunnen genieten, want we hadden echt een volle agenda.

Eerste dag aangekomen. We waren met 4, dus een taxi was te klein. Dus met de limousine naar het hotel..(ziet er dus ongelooflijk decadent uit, maar eigenlijk was ze al heel oud, geen airco...) na het opfrissen zijn christine en ik gaan winkelen. Dat is zo leuk zonder het afdingen, zonder dat ze je constant fake dinges willen verkopen... en weten dat het echte merken zijn... we konden wel chinese fastfood eten bij de panda express, maar dat hebben we toch niet gedaan. Dan terug naar het hotel, openingsreceptie, en eten. Kennisgemaakt met mijn opvolger... hij was net terug van een reis uit Chili... (ze weten ze wel te kiezen bij rogers)
Volgende dag, meetings, meetings, meetings, tot het tijd was om op onze trip naar de woestijn te vertrekken. Daar hadden we dus echt geen zin is, het was het warmste moment van de dag, en we mochten geen shorts aandoen (of onze kousen optrekken tot onze knieën, wat sommige dus wel gedaan hadden...) want we zouden kunnen gebeten worden door schorpioenen ofzo. In elk geval, de hummer in, en we waren weg. Was wel leuk, we moesten voor de teambuilding altijd planten zoeken, er grappige foto’s bij maken, en een titel verzinnen. En ik zat in de groep bij de vice president finance, en die wou heel graag winnen (blijkbaar zit hij zo in mekaar, in de US hadden ze een walking contest, en die heeft hij ook gewonnen), dus besliste hij hoe we moesten op de foto staan, wat de titels waren,... gaf niet, konden we van de hummer toer genieten. En da was best wel leuk, bergop, bergaf... die kunnen echt wel iets. Dan bbq in de woestijn. Was gezellig. Alleen, het eten viel een beetje tegen. We kregen een soort van corn bread, en dat was blijkbaar in het zout gevallen... niet lekker. En ik wou echt perse steak eten in de US.
Volgende dag, weer meetings, meetings tot 3u, dan konden we naar een walmart, een beetje dingen gaan ophalen zoals tijdschriften, deo, badschuim... kan je allemaal hier niet krijgen in china, dus was wel handig. En dan was het tijd voor het baseball. Iedere keer als we naar de US komen voor meetings moeten we tegenwoordig naar het baseball. En saai.. Alleen, voor Luc was het blijkbaar de eerste keer, en drie Amerikanen hadden het hem uitgelegd, en hij begreep het niet, en dan heb ik het maar uitgelegd en dan begreep hij het...we hadden onze eigen afgesloten area, met een bar, zwembad, eten... was wel gezellig. Natuurlijk wou er niemand het zwembad in, dus dat was een beetje onnozel dat we er een hadden, tot wanneer er een bal in het zwembad belandde.. en Brad (opnieuw, voor de aandachtige lezer, de interne auditor die mijn dessert bestelde in shanghai, waar ik niet over te spreken was) moest er natuurlijk achterduiken... Maar de match was dus echt saai, en de Arizona diamond backs hebben nog verloren met 2-0 ook. Jammer...
Volgende dag, meetings, meetings, meetings en dan plant tours. Natuurlijk ben ik daar al geweest, en had ik alle fabrieken al gezien...dan was het tijd voor het afscheidsdiner, en hadden we een bbq bij het zwembad... echt een mooi zwembad, in een mooi hotel. Gewoon jammer dat we er niet meer konden van genieten... en dan heb ik eindelijk een steak gegeten. En het was lekker...
Trouwens, het is wel ongelooflijk hoe vlug je gewoon wordt aan chinese prijzen. We hadden in de luchthaven in het doorgaan in de US een ontbijt gegeten. Met ons 4 waren we 40 dollar kwijt, en we hadden maar met 2 gegeten...
Die avond nog even met de voetjes in het bubbelbad gezeten, beetje gedronken met de collega’s en gaan slapen, want de volgende dag ging om 4u (!) de wekker omdat we om 5u vertrokken naar de luchthaven. Onze collega’s hadden ons een beetje ongerust gemaakt, omdat het verlengd weekend was in de US ging het heel erg druk zijn op de luchthaven, dus we moesten zeker op tijd vertrekken. Wij dus een auto gereserveerd. Kwart na 5, auto was er nog niet. Wie mij kent weet dat ik dan heel erg zenuwachtig begin te worden, want ik haat het hele luchthaven gedoe... en dan waande ik mij terug even in china... de gast van het hotel kwam zeggen dat de chauffeur bij de verkeerde ingang stond... hij zou er binnen een paar minuten zijn. Na 10 minuten, die gast nog eens gebeld, bleek da hij bij het verkeerde hotel stond...(kon dus evengoed in china geweest zijn da we dit meemaakten). Dan maar een taxi doen stoppen... wel nog op tijd, zelfs met Luc die door de special special security moest. Hij heeft daar zeker 20 minuten gezeten. Dan in business class, goe geslapen, filmpje gekeken... is wel handig. En precies 24u na het vertrek waren we terug thuis, bij mijn liefje... wel bijna direct in slaap gevallen, was echt doodmoe...
Zondag (vandaag dus) hebben we eigenlijk niet echt veel gedaan. Het was hier ongelooflijk warm, en we zweten ons hier kapot... we zijn even tot aan het meer gaan wandelen (maar 5 bruidsparen vandaag, en bijna geen enkele chinees – ongelooflijk, zo weinig chinezen bij het meer), hebben op een terrasje een milkshake gedronken. Dat kunnen we dus echt niet geloven, het is zo ongelooflijk mooi weer, bij ons zou het op die moment vol zitten aan een meer of aan de zee enzo, en wij waren de enige op dat terras. En was mooi hoor, we zaten gewoon bijna met onze voeten in het water (niet zo een of ander terras in een achterbuurt ofzo). Echt raar, maar goed, blijkbaar is dat dus iets westers om op zondag allemaal naar zee te trekken en daar in de file te gaan staan.
Voor de rest eigenlijk niet zoveel te vertellen, het voornaamste is dat het hier ongelooflijk warm is, en we zweten ons hier kapot (om jullie toch niet te jaloers te maken)
Oh ja, voor wie zich afvraagt wat mijn liefje hele dagen alleen in china gedaan heeft, hij heeft veel gewerkt, is soms gestalkt door Jason (zijn bijna persoonlijke assistent, die met hem in de taxi wil, die hem constant wil voederen (hij heeft zelfs ’s avonds in de rogers cantine gegeten)) en heeft op vrijdag met Leo (andere chinees) basketbal gespeeld (zolang zijn schouder maar niet uit de kom vliegt). Voor de rest is hij zijn boek beginnen lezen, en beetje genoten van het mooie weer (weer zweten).

Vele groetjes,

Johan en Els