Warempel... nog een tempel!

Zaterdag in Beijing – en de zon scheen. Het was alsof alle smog verdwenen was... De gids kwam ons rond 20 voor 8 ophalen (daarvoor had hij ons nog de avond ervoor om 11u gebeld, om dat te zeggen...). dus eerst in het hotel ontbijten. Vreselijk ontbijt, geen vers brood, was op een bepaald moment gewoon op, toaster kapot. Maar goed, we hadden honger, en een zware dag voor de boeg... (zo dramatisch). Zaten we aan tafel, komt er een gast aan ons vragen rond kwart na 7, en ik had het niet echt verstaan, dus zei ik maar No. Hij verder op zoek... komt hij na een kwartier terug bij ons, ‘you are in room 831’. Wij ‘no’. Heeft die gast daar nog meer dan 20 minuten gestaan, zelf toen wij al weg waren. Maar goed, daar was de gids, we waren vertrokken. We waren maar met 6, dus dat viel goed mee. Even kennis gemaakt met onze reisgenoten. Iemand stapt op, vraagt de gids van waar hij afkomstig is... Columbia... die andere vrouw naast ons reageert, oh ik ben van Argentinië... mijn liefje dan ook, ik ben van Chili. Beginnen ze daar nu toch niet in het Spaans te babbelen. De gids begreep er echt niets van, hij was in de war (wij hadden nl gezegd dat we van Nederland en België waren, en die vrouw woont nu in de US, dus zij had gezegd dat ze van de US was, dus, onze chinese gids volledig in de war). Eerste stop, Ming graven. Dat is het graf van de 3e Ming keizer, en die had het precies wel hoog in zijn bol. Hij had zijn graftombe gebouwd op een oppervlakte van 40km² (dat is dus wel de moeite he). En het was oorsponkelijk de bedoeling dat het graf alleen ging zijn voor hem en zijn vrouw. Alleen, de volgende Ming keizers vonden het ook wel een leuke plaats om begraven te worden, dus hebben er nog 12 andere Ming keizers besloten om daar ook hun tombe te bouwen, en dat is nu dus een toeristische attractie. Maar wel heel erg indrukwekkend. Je komt binnen en je wordt begroet door een reuzebeeld van de keizer... echt immens. En het huis waarin da beeld stond is het grootste huis van de wereld zonder steunmuren om het dak op te houden (volgens de gids) En volgens onze gids is zijn uiteindelijke graftombe groter dan de grafkelders in de piramides. (dat was dus ongelooflijk, alles was groter dan eender waar ter wereld). Volgende stop, (en dat stond niet op de planning toen we deze trip boekten...), bezoek aan een Jade fabriek. Het is zo een groen soort steen, heel gekend in china. Weet iemand hoe je Jade kan onderscheiden van glas of een andere steen? Neen? Dacht ik al... je moet ze in het licht houden. In elk geval, in die fabriek maakten ze mooie vormen uit een Jade steen, onder andere mooie chinese draakjes... en dat vond ik wel een mooi souvenier van china. Jammer genoeg waren de prijzen ook mooi, meer dan 500 euro voor zo een draak. En we zijn al een beetje gewoon aan chinese prijzen... niet dus. Dan lunch in die jade fabriek. Chinees eten, maar we kregen ook een mes en vork, en een bord met frieten... klopt dus helemaal niet...
Dan eindelijk naar de muur. Volgens onze gids ging het rustig zijn, want het was middag en iedereen was aan het eten...als dat rustig is... zo veel volk... het enige verschil was dat er bijna geen chinezen waren met petjes op die het vlagje volgden.
Maar wel indrukwekkend... hoe ze de Muur ooit gemaakt hebben. Want het is best wel lastig wandelen... op en af, redelijk stijl en glad.. en christine gaat volgende week daar een marathon op lopen...Om te beginnen kom je binnen en is er zo een soort tuintje met beren in, was wel schattig. Dan zijn er een soort van karretje dat je naar boven brengt (aan te raden volgens de gids, was nogal stijl... en wij waren gisteren echt moe, dus daar nu even geen zin in). En dan op de Muur, wandelen, en gewoon beseffen dat we op dat moment ons op de Muur in Peking bevonden... ongelooflijk.. ik ben trouwens 2 keer tegengehouden door chinezen die met mij op de foto wilden... ze vonden da blijkbaar fantastisch. Dan terug naar beneden, om 3u moesten we terug vertrekken.. wie was er natuurlijk niet om 3u? Onze Zuid Amerikaanse vrienden... tot half 4 moeten wachten...
Johan heeft trouwens wel de kunst van het afdingen vast... we wilden op de muur een souveniertje kopen... ze vroeg 120 RMB. Wij geen prijs gezegd (ze willen echt dat je zelf een prijs zegt, dan weten ze al wat ze kunnen doen en hoe laag ze kunnen gaan) en gewoon weggelopen. Hebben we het uiteindelijk gekregen voor 15 (en ze verdienen er nog geld aan, anders gaan ze het zeker niet verkopen). Ik moest trouwens een t-shirt hebben ‘i climbed the great wall – 10RMB)... we worden beter...
Volgende stop (ook niet op de planning), zegt de gids dat we naar de Silk market gaan. Nu, in Beijing is er een soort silk market waar ze ook fake kleren verkopen en parels enzo. Ik had dus nog altijd geen t-shirtje gevonden (serieus, nergens watch, bag, shoes... zeer frustrerend...) en wou dus wel naar de silk market. Stoppen we daar aan geen gebouw, blijkt het een echte silk market te zijn, waar ze zijde produceren... hadden we dat gisteren niet ergens gezien, in de ondergrondse stad... in elk geval, daar verkochten ze beddegoed aan ongelooflijke prijzen...
Tijd om naar het hotel te gaan. Na meer dan een uur vast te zittenin het verkeer...waren we aan het hotel.
Even opgefrist, en terug het stad in. We hadden nl aan die columbiaan gevraagd waar het leuk was om even een stapje in de wereld te zetten... eerste stap, eten...we waren beland bij een meer, natuurlijk vol lichtjes, en je kon zelfs op de pedalo een toertje maken... er was zelfs een starbucks, maar met chinese letters (hadden we nog niet gezien). Daar wilden we dus eten, en als je naar een chinees restaurant gaat, waar de chinezen zijn, weet je dat je om 8u al heel veel plaats hebt, want de chinezen eten vroeg. Zat het daar vol Westerlingen... dus geen plaats. Uiteindelijk toch een restaurant gevonden dat plaats had... en daar was een reden voor (trouwens, voor wie ooit naar hier komt, kies een restaurant met een menu met prentjes... neem het van ons aan... je hebt die prentjes nodig). Het was het meest walgelijke chinees dat we ooit gegeten hadden. Om te beginnen wilde ik cola light bestellen... hadden ze niet, ok niet aan te doen. Dan vlees (beef) en garnalen en iets met varken... Beef was uitverkocht... en kool besteld, en nooit gekregen. Liefje vraagt dan nog een cola, komen ze af met cola light... maar het grootste probleem was de pork. Een ongelooflijke laag vet, met langs onder een heel klein beetje vlees... echt vies. We hebben dan vooral de noedels opgegeten... dus, nu even genoeg van chinees, terug naar het Westerse eten. (daardoor hebben we zondag dus geen Peking eten gegeten, was nochtans het plan...) (we hebben er nog effekens aan gedacht om zo een eend in een zak te kopen...).
Daarna beetje rondgewandeld aan het meer, was echt wel mooi. Alle lichtjes enzo. Ik heb het al veel gezegd, maar ze moeten hier echt een serieuze energiefactuur hebben...
Na even verder te wandelen kwamen we bij een chinese bar street. Ongelooflijk, aan elke deur staan er chinezen die je willen binnenlokken in hun cafe. Slechts 1 probleem, ze willen Westerlingen binnenkrijgen, maar ze draaien Chinese muziek. Lukt niet echt he. Maar groot... nog nooit zoveel barretjes bij elkaar gezien... dan maar op een terrasje gezeten, en iets gedronken. Nu hadden we van de columbiaan gehoord dat er ook een Beer street was (originele namen, Bar street, Beer street)... en dat wilden we dan ook weer eens zien (ik dacht dat we weer gingen overspoeld worden door Heineken...). Het was eigenlijk hetzelfde, een lange straat, met allemaal bars, maar dus bars waar je zit en de hele avond blijft zitten en heel zat wordt...zagen we niet echt zitten, aangezien we de volgende dag de toerist verder gingen uithangen. Op zoek gegaan naar iets anders... Club Mystique. (spannend he). In elk geval, we kwamen binnen, mijn liefje werd gefouilleerd... hij zag er ook heel gevaarlijk uit met zijn fake burberry polo... ik niet. En toen we binnenkwamen kregen we direct een tafeltje, en 2 garcons...ze leken daar toch content van ons te zien. Het concept was voor de rest weer hetzelfde, in het midden VIP tafeltjes met flessen Jack Daniels deze keer. Achteraan een grote videowall, en nog 2 grote tv schermen waar ze clips draaiden... muziek was ook wel ok, beetje R&B, beetje pop... was wel gezellig..Op het internet hadden we nog een beetje gezocht naar een latin bar, en aangezien dat da in shanghai een beetje was tegengevallen tot nu toe, wilden we toch eens zien wat het was in Beijing. De taxi chauffeur wist het niet zijn (goed begin) en zette ons af ergens in de buurt. Dan maar gevraagd aan een voorbijganger, die het wist zijn (het was dus niet in beer of bar street). Maar wat was het daar stil. En daar was het dan: Latinos. Was gezellig, behalve het feit dat mijn liefje cola besteld had, de garcon gaf hem baccardi cola, en dan gingen ze een beetje ruzie lopen maken over het feit of het nu gewone cola of rum cola moest zijn. In elk geval, beetje gedanst, er was een groepje uit puerto rico dat kwam optreden, was best gezellig...tot...mijn hak van mijn schoen is afgekraakt... en nee, het waren geen Chinese schoenen... daar stond ik dan, in Beijing met 1 schoen met hak, en 1 zonder... dus richting hotel, slapen, en klaar voor onze 3e dag tempels.
Oh ja, nog iets, ik had geklaagd dat de zon niet scheen vrijdag... zaterdag was dat sebiet terug ok. Het kleurtje dat ik wou (rood dus) heb ik weer gekregen... was weer verbrand...
Zondag moesten we zo nog een aantal dingen bezoeken, die nog op ons lijstje stonden. Eigenlijk wilden we nog naar het zomerpaleis, dat een eindje buiten Beijing lag. Wij naar het reisbureau in het hotel, kunnen we voor vandaag nog een trip boeken naar het zomerpaleis... da mens van het reisbureau in het hotel verstond geen woord Engels. Heb in da hotel alleen maar westerlingen gezien... ik val in herhaling, maar er is dus nog werk voor volgend jaar...
Ok, niet naar het zomerpaleis dus, niets aan te doen.
Stap 1, een soort van gerestaureerde ‘krotten’wijk (hutong (speciaal voor Taek...). Nu zet die taxi ons daar toch af in een echte krottenwijk...waar ze ons terug met riksha’s wilden vervoeren...nogmaals, sorry, die ene gast heeft het om zeep geholpen. Na even verder te lopen kwamen we uiteindelijk in de wijk (hutong dus) terecht...meer toeristischer dan dat kon echt niet. Geen enkele chinees, alleen buitenlanders.. goed, even rondgelopen, en weer verder... . was zeker gezellig.
Etenstijd... we zijn naar de mall geweest, en hebben daar hamburgers en ribbetjes gegeten... zelfs mijn liefje had het even gehad met het chinees...
Volgende bezoek, landhuis van Prins Gong... een tuin en landhuis (waar we weer niet binnenkonden omdat het gerestaureerd werd) waar een hele boel chinezen op afkomen... maar best een aangename tuin, chinees, maar ook veel groen enzo. En op een bepaald moment is er een soort van concertvoorstelling... wij maar bij de wachtenden gaan staan... de deuren gingen open, en het gedrum begon...en mijn liefje was mee... het was echt vechten voor een stoel.. maar toen ik binnen ging, vroeg die gast achter mijn ticket, wij geven het hem, en blijkbaar mochten we met zo een ticket niet binnen in de voorstelling...jammer... dus, blond haar valt hier echt wel op (als het niet is voor een foto te trekken is het omdat ze uw ticket willen controleren).
Volgende halte, lamatempel. Is dus een tempel van de Boedhisten. Overal kon je wierookstokjes kopen, en aan elk gebouw waar er een standbeeld van Boedha stond, staken ze de wierrookstokjes in brand. Daar even rondgelopen. In een van de laatste gebouwen staat er een Boedha beeld van 26 meter hoog, gesneden uit 1 boom (met certificaat van het guiness book of records, jaja).
En toen... waren we het beu... alhoewel er nog een hele hoop tempels zijn in Beijing hadden we het echt gezien. Een beetje verder zijn we naar een park gegaan, en hebben daar gewoon gezeten en naar de chinezen gekeken (eerst zaten we op het gras, maar ipv gewoon een bordje te zetten, hebben ze een bewaker die iedereen die op het gras gaat zitten eraf gaat jagen (inclusief wij dus)). Dan maar langs de kant gezeten. Zonnetje scheen, was gezellig in het parkje. Dan nog ijsje gegeten, en terug naar het hotel... ah ja, het was 45 minuten rijden met de taxi, want zelfs op zondagavond is er file... kruipen we in de taxi... 5 minuten later zijn we er... had die taxi chauffeur van de eerste dag er ons opgelegd, een grote omtoer gemaakt, en wij hadden hem nog een halve euro fooi gegeven omdat we medelijden hadden met hem...
Dus, te vroeg aan het station, maar we konden al redelijk vlug de trein op, dus ons geïnstalleerd... en bleek dat we alleen in een coupe zaten... gezellig... na een half uur komt er nog een vrouw binnen, kruipt op het bovenste bed, begint bier te drinken, zegt niets, en ligt de rest van de nacht op haar kussen te kloppen... wij dus, goed, kunnen we toch nog op de 2 bedden beneden slapen. Na een paar uren (we lagen dus al te slapen) gooien ze daar nog een chinese binnen, en ben ik toch nog boven moeten gaan kruipen. Weet dus echt niet waar die nog vandaan kwam (mss van bij de parapluverkopers in shanghai als het regent... haha).
in elk geval, voor de rest goed geslapen, toegekomen in Suzhou, ons gewassen (opnieuw, geur vergelijkbaar met de trein richting Beijing dus...) en klaargemaakt om te gaan werken. Belt christine opeens, er is een waterleiding gesprongen, en de bureau staat onder water, niet gaan werken dus vandaag... had toch een halve dag verlof, dus wa boodschapjes gedaan, huis opgeruimd (ayi (kuisvrouw) was al 2 weken niet geweest, en normaal ging ze maandag langs komen, krijg ik email van Flora dat ze pas op dinsdag komt... en het was echt een nest, dus hebben we zelf maar een beetje opgeruimd) gaan sporten, en liefje heeft zelf eten gemaakt (terwijl ik de weblog aan het schrijven was). Oh ja, hij heeft een nieuw speeltje, de happy boy...volgende keer zal ik vertellen wat dat is... neen, grapje, wil niet dat jullie rare gedachten hebben over liefje, is een chinese blender, en mijn liefje heeft beloofd van elke dag fruitshakes te maken... de eerste was in elk geval lekker...

Vandaag hadden we onze eerste chinese les... amai... 2 uur afzien. Het voelde alsof we weer klein waren en moesten leren spreken. Het is zo anders dan een Europese taal. Maar nu kunnen we toch al tot 10 tellen, vragen waar de wc is, zeggen waar we wonen, en vragen hoeveel iets kost (altijd handig bij het afdingen...). onze lerares wist het zelf altijd niet goed wat ze met ons aanmoest... we moesten maar 37 keer een woord herhalen, en konden het dan nog niet uitspreken! (oefenen, oefenen, morgen onze collega’s ne keer lastigvallen, zien of ze ons begrijpen)

Dit weekend gaan we met een collega een tuin in suzhou bezoeken (dat is echt de laatste tuin voor lange tijd...) en de eerste straat in Suzhou. We houden jullie op de hoogte

Vele groetjes

Johan en Els

PS. Voor iedereen, ik weet dat jullie graag meer foto’s zouden zien, maar het uploaden duurt hier echt enorm lang (en lukt meestal niet), want het internet is hier echt ongelooflijk traag). Ik zal morgen proberen nog een paar foto’s erop te zetten...kunnen jullie jaloers zijn...