terracotta en het afscheid... :-(

Terwijl ik dit schrijf zitten we op het vliegtuig richting Shanghai, van Xi’an. Snif, snif, nog een nachtje slapen (op de luchthaven, want het zal 1u zijn tegen dat we landen (alhoewel, iets vroeger, vliegtuig is kwartier vroeger vertrokken dan gepland... nog nooit meegemaakt, dachten dat we op het verkeerde vliegtuig zaten) en mijn liefje gaat China verlaten (volgens mij om nooit meer terug te komen, maar je weet maar nooit).
Maar goed, laten we bij het begin beginnen. Maandag tot en met donderdag was een normale werkweek... veel werk (ik voelde mij een levende helpdesk), maar met een hoop afscheidsetentjes. We zijn gaan lunchen met Leo (die een paar keer liet uitschijnen dat hij graag naar Europa zou komen, en dat het wel ideaal zou zijn als hij bijvoorbeeld uitgenodigd zou worden als wij ooit gaan trouwen), gaan eten met Marina (die ook al bij ons mag blijven slapen als ze ooit in europa geraakt), pizza laten komen voor lunch omdat Hui bij ons op bezoek was (we waren echt blij, we waren het kantine eten gewoon beu (dat was maandag, dan zijn we voor de laatste keer geweest, en johan zal ook niet meer teruggaan). Het was wel gezellig met Marina, we zijn met haar en Janet gaan eten aan Li gong di, bij het meer. Ze had vis besteld, die ze ons eerst kwamen tonen vooraleer ze hem gingen klaarmaken.
En dan vrijdag... mijn zusjes kwamen op bezoek.... het was ineens een stuk minder rustig... ze kwamen met de chauffeur naar Rogers, en van daar gingen we samen naar het appartement. Bleek dat ze bijna niet geslapen hadden... . Ze moesten maar 1 ding meer doen voor hun reis, hun hotel naar de yellow mountains bestellen... (al de rest had ik al geregeld). Bleek nu dat ze voor verkeerde dagen gereserveerd hadden... ze waren dus echt niet goed wakker...
Goed, met Johan voor de laatste keer (ik haat dat ‘laatste keer’ gedoe) gaan eten bij de mexicaan voor lunch, nog een namiddagje werken en het was weekend (en meerbepaald weekend met mijn zusjes). We zijn met hen (na een aperitiefje op het appartement (ik had nog steeds die champagne die we gewonnen hadden) naar walking street geweest. Dus, de eerste keer in een taxi, de eerste keer met stokjes eten, de eerste keer bij de japanse chinees, en de eerste keer voor Veerle naar de chinese wc (en het was zeker niet de laatste keer zijn).
Goed, ondertussen zit ik niet meer op het vliegtuig, maar thuis in suzhou (alleen, snif snif). Mijn computer was opgeëist door Nele om ook een stukje te schrijven. Het is alleen nog niet goedgekeurd door Veerle, dus nog even wachten.
Maar wel genoten van het eten en de wandeling... ze begonnen al met kopen en onderhandelen... fake chinese zijde...
Zaterdag voor johan de laatste keer ontbijt gaan halen bij de westerse bakker.. en aan de valies begonnen (zusjes richting tuin gestuurd, voor de eerste keer alleen in taxi). Er mag 20 kg in de valies... we zaten al boven de 30, en de 23 overhemden zaten er nog niet in. Er is dus nog een lading onderweg...
’s avonds richting massage. Omdat we met 4 waren had ik gereserveerd, om 7u. Komen daar binnen, ze hadden het niet echt begrepen. Om 10 na 7 kwamen ze zeggen dat het nog 20 minuten kon duren, want er waren niet genoeg masseurs beschikbaar... is da goed (vlak voor we binnen kwamen waren er nog andere mensen binnen gegaan die niet gereserveerd hadden). Zegt ze – it’s very busy – tja... da is waarom ik gereserveerd had.... moeilijk om te begrijpen. Zusjes waren wel onder de indruk van de massage... er zullen er nog volgen.
Na de massage naar huis gegaan (nog steeds last van de jetlag) en ons klaarmaken voor Xian... en daar was de wekker om half 7... op een zondag... zusjes wakker maken... niet gemakkelijk... en richting luchthaven en vliegtuig op naar Xi’an, op weg naar het terracottaleger... om de avond erna al terug te keren.
Aangekomen in Xi’an, en rondgewandeld, zusjes even laten kennismaken met het straateten, kindjes met broekjes met gleufjes, en dan richting de stadmuren. Xi’an is volledig omringd door stadsmuren, met enkele poorten... eigenlijk waren we op zoek naar een tempel... tempel nooit gevonden...ons plannetje uit het boek kwam precies nie vree overeen met de werkelijkheid... wel de zuiderpoort gezien, verder gezocht, taxi in, en gaan rondlopen in de Islamitische wijk. Dat is dus een van de weinige moslimwijken in china, waar je heel veel verschillend eten kan kopen, met een ongelooflijke sfeer.
Veerle had zin in een broodje, rook heel erg lekker... maar je moest er voor aanschuiven... op zijn chinees... en daar zijn mijn zusjes nog niet echt goed in. Na een kwartiertje hadden we toch een broodje... was alleen niet zo lekker. Verder gewandeld, en de grote moskee bezocht... Toen verder in de straatjes rondgelopen, ook heel veel fake stuff, maar ook leuke dingen, zoals terracottadudes, terracottadudes, en terracottadudes... we hebben er ook eentje gekocht... binnenkort te bewonderen in de tuin...
De volgende dag wilden we in het hotel ontbijten. Het zat niet in de prijs, maar we konden daar wel ontbijten. Dus wij naar het restaurant, na 5 minuten daar te staan (niet begrijpen dat we geen ‘coupon’ hadden) moesten we er een gaan halen aan de receptie.. wij naar de receptie... zij, je moet naar het restaurant... wij, we zijn daar al geweest, dan gebeld, heeft ze daar zeker 10 minuten staan babbelen in het chinees... uiteindelijk is het gelukt... maar ook dat is china... hebben mijn zusjes nu ook ondervonden. En dan, de gids was er, en we hadden onze eigen tour. Eerst naar een opgegraven dorp, met resten van 5000 jaar geleden, niet vree interessant. De gids merkte het precies... Dan gingen we naar een fabriek van terracotta mannetjes kijken (very cheap volgens de gids, jaja, niet in vergelijking met wat wij de dag ervoor betaald hadden) (dat zit er dus altijd bij als je een tour boekt he, ze proberen je vanalles te verkopen..). dan naar een warm water bron, met chinese huizen, waar een keizer en zijn geliefde (die eigenlijk een van de vrouwen van zijn zoon was) en die uiteindelijk zelfmoord gepleegd heeft om zijn keizerrijk te redden, awel die kwamen heel veel samen in huizen met heel veel baden en een warmwaterbron... en voor een paar RMB mocht je er ook eens aan voelen... was lekker warm...Was wel mooi om te zien, maar leek wel redelijk op de rest van china...
Dan was het tijd om te eten... westers met stokjes...het viel op dat het daar vol zat van de toeristen...
En dan was het tijd voor de terracotta soldaten... eerst 2 paardenspannen van brons... waar heel veel mensen heel lang aan gewerkt hebben (weet niet meer hoeveel en hoelang) en dan naar de soldaten... daar hebben 100.000en mensen heel lang aan gewerkt, en die zijn allemaal vermoord door de keizer). Hij heeft het leger gebouwd om zich te beschermen in het hiernamaals... was een beetje geobsedeerd door het hiernamaals...
Maar het leger was echt indrukwekkend. Ze hebben 3 putten gevonden, en in de eerste put vooral zijn er zoveel gerestaureerde mannetjes, echt indrukwekkend...
En daarna... moesten we toch wel weer even langs een zijdefabriek...is al de 3e ondertussen... zit dus echt in al die tours, niet normaal..
En dan waren we uitgeput... nog even langs een pagode geweest, en dan was het al terug bijna tijd om weer naar het vliegveld te gaan... een taxi genomen...voor een prijsje wou hij ons wel brengen...
Allemaal kapot, om 1u geland in shanghai, en naar het hotel, aan de luchthaven... de shuttlebus was net weg van het hotel, dus dachten we, een taxi is wel beter... is inderdaad het geval als de taxi weet waar hij moet zijn...de onze niet dus... is hij uitgestapt om de weg te vragen, ging hij bijna een 1 richtingsstraat inrijden... maar we zijn er toch geraakt... goed geslapen... en dan was het zover. Afscheid nemen van liefje... hij terug naar huis, ik naar suzhou... gelukkig was de chauffeur op tijd, met liefje’s koffer...

Tot zover onze laatste avonturen samen...

Blijf toch lezen, want mijn zusjes gingen ook nog hun avonturen schrijven...

Vele groetjes, en tot binnenkort