Beijing....under construction...less than 500 days to go

Donderdag vertrokken we met de nachttrein naar Beijing, met een soft sleeper (wil eigenlijk niets meer zeggen dan een plank met een soort van deken op... maar we hadden ook een fles warm water, en een roosje) en in een cabine met 4 personen. Dus nog 2 andere (hoogstwaarschijnlijk) chinezen. Na opnieuw 37 controles mochten we dus de trein op. En het is eigenlijk best allemaal meegevallen. We waren heel erg moe, en zijn eigenlijk direct toen de trein vertrok in slaap gevallen (20 voor 9, ik weet het, immens vroeg, maar volgens ons spuit de chinese overheid iets in de trein om iedereen moe te maken en rustig te houden ) en we hebben geslapen tot een uur voor de aankomst in Beijing (omdat ze begonnen lawaai te maken om iedereen wakker te maken, zodat dat ook geen probleem zou zijn eens we aankwamen...) maar goed, de nachttrein is dus zeker aan te raden, hebben heel goed geslapen, zo in ons stapelbedje... ik moest natuurlijk langsboven... hier kwam de schouder weer goed van pas... en wie mij kent en ik moet op zo een stapelbed kruipen, met gewoon een voetsteuntje...
Aangekomen, dus taxi zoeken om naar het hotel te gaan (hotel was niet echt ver van het station, maar we wisten echt niet welke kant we op moesten, dus maar taxi genomen en de metro was ook echt geen optie, want er zijn niet zoveel metrostations in Beijing en het hotel lag ook op een paar km) en meer dan 45 minuten (!) in de taxi gezeten. Het verkeer in Beijing is echt een ramp! Later vertelde onze gids dat ze 15 nieuwe metrolijnen aan het aanleggen zijn, voor de olympische spelen... en het zal echt wel nodig zijn. Maar goed, aangekomen bij het hotel en we mochten direct inchecken (alle, direct, het duurt echt wel een tijdje voor je ingecheckt bent in een hotel in china. Je moet om te beginnen alle 2 je paspoorten afgeven, en dan schrijven ze daar alle gegevens van over en ... het duurt wel lang) maar toch waren we heel erg blij, want alhoewel het slapen op de trein heel erg meeviel, was dat niet echt zo met de WC en de wasplaats... laten we het er bij houden dat het niet zo fris rook! Gelukkig was er wel een ‘Europese’ WC (een chinese WC kan je vergelijken met de oude franse WC’s, weet niet of ik dat al verteld heb). Maar goed, even opgefrist, en ‘t stad in. Ons hotel lag op 2 km van Tian’an Men (het plein van de Hemelse vrede, waar in 1989 een studentenopstand op bloedige wijze de kop werd ingedrukt). In elk geval, het is wel echt een mooi, groot plein, met aan het ene uiteinde 2 torens (Qian men) en aan het uiteinde de verboden stad. In het midden is er het mausoleum van Mao, die je nu jammer genoeg niet kon bezoeken, want het werd gerestaureerd... en aan de zijkant ligt het chinese parlement (Hal van het volk), en aan de andere kant het chinese nationaal Museum. En aan dat museum kan je aftellen naar de olympische spelen, tot op de seconde. Het leeft hier dus wel he. Op elke hoek van de straat is er wel een officiële winkel, met de officiële spelenbeertjes en t-shirts en... naar het schijnt is het een van de weinige dingen die niet nagemaakt worden (veel aandacht ervoor, te veel winkels waar je de echte kan kopen, en geen interesse..) ik weet niet of het voor de spelen is of niet, maar hier had je echt niet zoveel vragen naar ‘watches, bags, shoes’, de occasionele watchverkoper niet meegeteld. Wel heel veel boekenverkopers, die boeken van Beijing en de Muur verkochten. Voor een paar euro had je een mooi boek, geen rekening houdend met spellingfouten (bijvoorbeeld, op het eerste blad waren we ‘plucky’ om Beijing te hebben bezocht) Goed, na het plein, op naar de verboden stad. Het was jammer genoeg niet zo mooi weer, het was heel erg warm, maar de zon scheen niet echt... dus wel zweten, geen kleurtje krijgen...(alhoewel ja, niet rood worden maw). Op naar de verboden stad dus, opnieuw samen met duizenden andere chinezen... ze lopen allemaal in groep, volgen de vlag, en hebben eenzelfde petje op...Het eerste wat je ziet is het grote portret van Mao (naar het schijnt hebben ze dat zaterdag in brand proberen steken...wij waren er dus vrijdag, de sensatie gemist. Het zal nogal iets geweest zijn). Want overal is het niet gewoon Mao, maar echt ‘chairmen Mao’... De verboden stad, het vroegere keizerlijke paleis... heel erg groot, en heel erg indrukwekkend. Heel veel verschillende zalen, verschillende kamers, verschillende tentoonstellingen, mooie tuin, en heel veel chinezen die opwarmbare noodles eten (ik weet niet wie er reeds van aiki noodles gehoord heeft? Zoiets is het dus, een potje, met noodles, je giet er warm water bij, en je hebt je noodles... overal zie je dat hier (zelf in het station kan je gratis warm water krijgen, voor de noodles). Er was ook een tentoonstelling van verschillende klokken en uurwerken. En dat vonden we wel interessant. De klokken zitten natuurlijk achter glas... een vrouw naast ons komt te dicht tegen het glas, en botst ertegen... het is alsof ze er om doen, speciaal voor ons tegen het glas lopen...goed, nog beetje verder gewandeld, tentoonstelling van strijdkleren, tentoonstelling van hoe het leven was als ‘concubine’ van de keizer. Die mens had dus ook meer dan 100 vrouwen, met elk een plaats in de rangorde. En elk jaar werden er zoveel nieuwe uitgekozen... die mens had wel zijn werk...maar het paleis was zeker groot genoeg voor allemaal. Jammer genoeg was een van de mooiste delen (volgens ons boek toch) ‘under renovation’... genoeg rondgelopen in de verboden stad... volgende halte, ondergrondse stad. Dat is een netwerk van gangen, onder Beijing, gebouwd om te ontsnappen van de Russen als ze zouden aanvallen. De gangen liepen tot aan de luchthaven, de Muur (en die is echt nog ver weg), de verboden stad... het was in elk geval goed opgezet. 1 probleem, het is niet zo gemakkelijk te vinden (ah ja, logisch, anders zouden de Russen het ook zo gemakkelijk gevonden hebben). Wij dus een riksha rijder gezien, en die zou ons er wel even naartoe brengen. Wij vragen hoeveel, en hij zegt 5. Wij dus, voor een halve euro zal het wel niet zo ver zijn zeker. Maar die mens was aan het rijden, en da was precies nog ver, dus wij medelijden, laten we hem 15 RMB geven, de sukkelaar... jaja, we komen aan, 5 dollar zegt hij. Wij, neenee, je had 5 RMB gezegd, neenee, het was dollar. Yeah right, alsof iemand 5 dollar zou geven voor dat ritje. Met de taxi geraak je er voor 10 RMB... ineens beginnen er daar heel veel chinezen rond ons samen te stromen, en we zaten al een beetje in de krottenwijken, dus hebben hem dan maar 30 RMB gegeven, had echt geen zin in ruzie (mijn liefje ging wel een beetje beginnen discussieren, maar hij mocht niet van mij), maar dat weten we dus ook, geen riksa chauffeurs meer, en op voorhand de munt zeggen...echt schandalig. Dan de ondergrondse stad in. Het is dus echt een wirwar van gangen, en indrukwekkend opgezet... maar ineens, in het midden, een chinese zijdefabriek. Ze gingen ons daar in een militair bouwwerk zijde proberen verkopen... eerst tonen hoe het gemaakt wordt, en dan kan je souveniertjes kopen... en ze waren allemaal in legertenue, zijden ‘donsdekens’ aan het maken... en nog zijden sjaaltjes verkopen voor veel te veel geld... en we waren al niet happy door die riksha, dus geen zijde... oh ja, je mocht geen foto’s trekken...(nog te veel ‘defensiegeheimen’) maar er waren nog mensen mee, en die wilden een foto trekken van de zijde... mocht ook niet...(kan mij niet echt inbeelden dat dat een defensiegeheim is...)
Volgende halte... tempel van de hemel.. en weer een riksha die er ons wou naartoe brengen. Sorry jongen... die andere heeft het verpest... (voor de riksha rijder en eigenlijk ook voor mijn voeten, want het was best ver lopen). Tempel van de hemel, een tempel waar de keizers kwamen bidden, een plaats voor ‘worship’. Indrukwekkend. Je had de grote tempel, en dan nog een paar kleintjes die copietjes waren van de grote, en nog een rond altaar, waar je stem raar zou klinken als je erop gaat staan. Er is ook een muur van echo en...nog veel meer (lees gerust onze boek van china eens...) goed, daarna hadden we het even gehad voor vandaag, genoeg tempels bezocht... even terug naar het hotel, opfrissen, en terug het stad in. Even naar de belangrijkste winkelstraat, Wangfujing. Kan dus niet meer westers zijn, malls, mc donalds, kfc, klerenwinkels, maar ook een paar souvenierwinkeltjes enzo. Nu was ik toch op zoek naar een fake t-shirtje, en dacht ik, daar zal ik het wel vinden, of toch op zijn minst iemand vinden die er ons naar eentje wil brengen... maar niets he... toch een paar souveniertjes gekocht. Nog even verder gelopen, er was een straat met heel veel eetstandjes, zowel fruit, als slangetjes, als slakjes, als dumplings...toch niets gegeten, eten op straat zien we nog altijd niet erg zitten. Beetje rondgelopen, nog wa souveniers gevonden. Het is ongelooflijk wat je allemaal kan kopen, voorgekookte Beijing duck in een plastiekzak (kan je zelfs aan elke krantenwinkel kopen) of flessen alcohol met een slang in. Daar kan ik echt niet tegen, het gedacht dat er een slang inzit. We wilden dan wa fruit kopen, tegen de honger, en we vroegen wat een pak kersen kostte... zegt zij 48 RMB (voor kersen). Wij wilden het niet kopen, te duur, begint ze zelfs daar op af te dingen...op kersen...
Nog beetje verder gewandeld, heel straatje met souveniers... zijn we aan het kijken, vragen we de prijs van een waaier... natuurlijk te veel, maar geen zin om af te dingen, we lopen verder, begint ze nu toch aan mijn arm te trekken... liefje was echt niet happy. Beetje verder, zo een soort van chinese tekens op een soort van doek, vonden we wel een leuk souvenier. Wij dus vragen, wat wil het zeggen, wist hij dus niet. Dat begrijp je toch echt niet, als je toeristen wil overtuigen. Beetje verder gewandeld, kwamen we aan het ‘illegale’ gedeelte, de echte straatverkopers (trouwens, nog altijd geen fake kleren gezien), die daar dus niet mogen zijn. Op een bepaald moment dachten ze dat ze de politie zagen... je had ze moeten zien wegspurten... in elk geval, genoeg gewandeld, morgen kwamen ze ons om 7u oppikken om naar de Muur te gaan... en daar moesten we toch wakker voor zijn.

Morgen verder vertellen... de muur, de gebroken hak, nog een hele hoop tempels...en een paar foto's....