opnieuw... wij en onze 10 miljoen beste vrienden in shanghai

Donderdag terug naar het werk, naar de bureau met de dwergklinken (Filip, bedankt voor de uitleg...). In de namiddag vonden de werkmannen die nog met de verhuis bezig waren (en ondertussen nog wa schilderen enzo) het nodig om een muziekje op te zetten. Kan ik begrijpen, muziek is altijd leuk...(Luc en ik waren wel nog aan het discussieren of het nu donna of studio brussel moest zijn) enige probleem is dat ze de muziek lieten spelen op het algemene geluidssysteem... en in elke bureau is er dus een luidspreker, wat ervoor zorgde dat wij ook konden meegenieten van de chinese (en dus volledig onverstaanbare) muziek. Eerst dachten we dat ze het gewoon aan het testen waren, maar het werd luider en luider. En toen ineens, in het midden van een chinees liedje... MERRY CHRISTMAS... en terug naar het chinees. Gewoon nog even terzijde, het is hier dus al mei, en er zijn nog overal kerstlichtjes en kerstmannen te bewonderen.... we lagen alle 3 plat (want we waren maar met ons drie)
Donderdagavond hadden we pizza besteld van bij de fooddelivery (we waren wel eerst gaan sporten, voor de personen die zeggen dat we moeten op de weegschaal gaan staan en onze kg’s bijhouden enzo. We waren trouwens van plan (eerlijk waar) om donderdag zelf te koken, en er zat vlees in de diepvries en dumplings enzo. En we gingen ze donderdagmorgen uit de diepvries halen, en heel de diepvries was vastgevroren, en we kregen ze er dus niet uit. Het is ons lot dat we hier niet koken...). Ze hebben mij alleen niet zo goed verstaan, want de delivery guy had er maar 1 mee, ipv 2... dat blijft hier echt een groot probleem he, ze verstaan ons echt niet... Luc had 's avonds aan de wacht gevraaagd om een taxi te bestellen... na 3 keer zeggen en te gaan zwaaien alsof je een taxi tegen gaat houden hadden ze ons begrepen...
Vrijdagnamiddag zaten wij helemaal alleen op het werk. Is wel raar, en vooral saai... en het grappigste is, we konden bijna niet buiten! Je hebt blijkbaar een badge nodig om binnen te kunenn, EN om buiten te gaan. En onze badges werken niet (alleen die van Mike Cooper werkte...) en hij was dus weg... Gelukkig stond er nog ergens anders een deur open. Dan moesten we op het werk een taxi bellen. Johan dan aan de wacht in ons beste chinees uitleggen dat we een taxi wilden, en hij had het deze keer direct begrepen. Goed he! Enige probleem, op hetzelfde moment kwam er net een vrije taxi aangereden... die mochten we dus niet nemen he, we moesten wachten op die die zij voor ons gebeld hadden...
Vrijdagavond opnieuw iets gaan eten met onze baas (we waren bij hem naar zijn fotoboek van Peking aan het kijken, bleek dat zij identiek dezelfde foto hadden als deze die jullie allemaal zien als jullie naar onze weblog surfen... was grappig... liefje had deze gewoon gevonden op het internet, en nu gaan we die mss in het echt zien... spannend he). We zijn dus gaan eten naar een andere wijk aan het meer (Li-gong-di (geen bruidspaartjes te zien deze keer trouwens)) naar een soort van Italiaans restaurant. Zeer grappig, ongelooflijk warme , 'Chileense' rode wijn gekregen, en zowel het voorgerecht als het hoofdgerecht dat ik wou bestellen waren uitverkocht. En Carolien wou tiramisu als dessert, en dat was ook uitverkocht. Voor de rest wel lekker gegeten hoor. En het was gezellig. Daarna naar een ‘beverage bar’ geweest (zo stond het erop). Luc en Johan hadden een pintje besteld, maar het was warm bier... en ze kregen een glas met ijsblokjes om het af te koelen... dus Luc zijn bier in da glas, 2 seconden laten staan, en dan helemaal opdrinken... en Johan gewoon het bier met ijsblokjes gedronken...
In elk geval, het was wel echt een toffe straat, aan het meer. Zoveel lichtjes, en pagode’s en leuke plekjes om te zitten... we hadden alleen jammer genoeg ons fototoestel niet mee... dus we gaan nog terug...
Zaterdag naar shanghai! Eerst uitdaging: aan het station geraken. Had aan een chinese collega gevraagd om te schrijven, gelieve mij naar het station te brengen (voor de liefhebbers: 请带我到苏州火车站). Ok, goed, ze begreep ons. Eenmaal aangekomen op het station moesten we onze trein vinden. Je gaat dus eerst het station binnen. Je kan niet binnen zonder dat je een kaartje hebt, dus eerste controle van het kaartje. Dan moet je naar de wachtzaal, zo zijn er een stuk of 4, maar voor je binnenkan moet je opnieuw je kaartje laten controleren. Zo een 10 tal minuten voor de trein toekomt, moet je in de rij gaan staan om naar het perron te gaan (alle ja, rij, samentroeping van mensen, die drummen, voorsteken en echt om ter eerst in die trein willen zitten). Ook daar controleren ze je kaartje. Dan moet je zoeken in welke wagon je zit, en daar ook weer in de rij gaan staan, dan opnieuw drummen om binnen te kunnen, en dan uit het station, en WEER je kaartje laten controleren. En christine had het meegemaakt dat haar ouders hun ticket kwijt waren, en ze moesten dus een nieuw betalen... dus zwartrijders maken hier echt geen kans. Maar goed, de trein was echt wel ok. Was een nieuwe trein, met genummerde zitplaatsen, en op een half uur stonden we in Shanghai. Op een bepaald moment reed de trein zelfs meer dan 260 km/u (dat stond er zelfs op). In shanghai aangekomen gingen we de metro nemen naar ons hotel (tweede uitdaging). Maar we moesten nog een ticketje hebben (net zoals alle andere mensen op onze trein...). opnieuw drummen, voorkruipen... niet te doen. Maar goed, er uiteindelijk heel vlot geraakt. We gaan zeker nog met de trein gaan, is zeker aan te raden, gaat vlug en is goedkoop ook nog.
Dan was het tijd om onze kleren te gaan ophalen die we een paar weken geleden hadden laten maken. Maar eerst nog een beetje rondgekeken... niet normaal hoeveel klerenmakers er daar zijn. Maar het resultaat was echt wel goed...zullen wel eens een foto trekken. We hebben nog 2 kostuums en 3 hemden voor Johan gekocht, en een jas voor mij en beddegoed... nu stoppen we wel met daar langs te gaan, is allemaal goedkoop, tot wanneer je alles samentelt. Terwijl ik daar iets aan het passen waren, horen we ineens een bekende taal... hebben we kennisgemaakt met nog een aantal Nederlanders die ook in Shanghai verbleven... is wel leuk wat ervaringen uit te wisselen. Met onze aanwinsten terug naar het hotel en toen te voet richting bund... (voor wie het zich niet meer herinnert, zie de weblog van 2 weken geleden... neenee, het is een van de voornaamste sightseeing attracties van shanghai, met een fantastisch uitzicht op de gebouwen aan de overkant (waaronder de Pearl Tower, onthouden). En vanuit het hotel is da ongeveer 40 minuutjes wandelen, en ondertussen zie je ook nog eens de voornaamste winkelstraat (ik val in herhaling, ik weet het, maar ‘watch, bag, shoes,... all over again)), waar je echt niet onder of door kan van de drukte... niet normaal hoeveel mensen er in dit weekend in shanghai waren.... (vandaar, om nogmaals Mike Cooper te citeren, wij en 10 miljoen van onze beste vrienden) Toegekomen aan de bund hebben we de ‘sightseeing tunnel’ naar de overkant genomen... dat is dus ook een toeristisch attractie, en je gaat met een soort treintje onder het water, en ondertussen heb je een hele hoop lichteffecten enzo.... Zeg wel toeristische attractie, voor 7 euro voor 2 sta je aan de overkant, heb je 5 minuten in het treintje gezeten, en dat was het dan ook... Maar goed, we zijn nog altijd toeristen he, dus we gedragen er ons naar. En dus moesten we ook de Pearl tower in (daar is hij terug). Dat is een tv toren, met een sightseeing deck op de 90e verdieping, een op de 261e verdieping, en een op de 350e verdieping. En voor amper (?) 13 euro per persoon kan je naar de 350e verdieping... en zoals gezegd, we blijven toeristen. 350e verdieping was jammer genoeg volzet (en achteraf gezien maar best ook, zo een rij mensen) (eigenlijk vreselijk stom van ons, realiseerden we ons toen, willen de meest toeristische chinese attracties doen, als het national holiday is) en dus zijn we tot op de 261e verdieping geraakt. Jammer genoeg kon je geen 100 meter ver zien... er was zoveel smog op dat moment... dus daar stonden we...(oh ja, voor dat we zo ver geraakten moesten we eerst nog eens de lift in met een hele hoop drummende chinezen....).

En de rest zal voor morgen zijn....Hou dus zeker de weblog in de gaten, want het zal gaan over eten (uiteraard), taxichauffeurs, zatte mensen op de toog en nog veel meer..

Groetjes en tot morgen

Johan en Els