wij en onze 10 miljoen beste vrienden....
Goed, we zaten dus op de 263 verdieping van de Pearl Tower. En toen was het tijd om terug naar beneden te gaan, maar eerst mogen we nog eens rondkijken op de 90e verdieping. En daar was er ook een ‘space museum’. En dat wilden we ook wel eens zien... (vooral Nele, je weet nooit als je komt dat ik daarmee ook nog indruk kon maken he) eerst kon je in een space rollercoaster... maar je moest wel bijbetalen... dan nog een paar andere spelletjes, die je goedkoper kan doen op de kermis, en dan was er nog een soort van verzameling van ruimtepakken, en planeten... echt de moeite niet... en dan was daar ET...dat maakte het bezoek volledig de moeite waard... niet dus... maar goed, dan maar drummen om terug naar beneden te geraken.. op straat nog achternagezeten door een paar opdringerige verkopers die ons wat pearl tower souveniertjes wou verkopen. Mijn liefje wou er nog 1 RMB (0;10 cent) voor geven... hij zat bijna aan 5... toch niet gekocht, was niet zo mooi.
Dan de metro in (dus ook in shanghai is da wel heel handig) want we waren in de buurt van de fake market, en hadden nog wa gerief nodig. En we hebben weer een hele hoop verzameld hoor... het begon met nog een paar sportschoenen (als we volgende week de Muur willen doen heb ik wel wandelschoenen nodig). Die gast begon aan 400 RMB, en wij natuurlijk, nee, dat willen we niet geven, Johan zei dat hij zoveel betaald had voor de echte die hij aanhad... die gast sebiet voelen aan de zijkanten (hij wist echt precies waar) en hij kon zeggen dat het inderdaad echte waren... vind da ongelooflijk dat ze dat zo goed weten... Maar de buit was toch weer de moeite, 1 trui, 6 paar kousen, schoenen dus, 4 polo’s, ... genoeg fake spullen om ons een tijdje zoet te houden... en nu hadden we echt wel genoeg kleren gekocht voor een tijdje hoor. Vooral het afdingen word je echt beu.. een belachelijk hoge prijs, een belachelijk lage prijs, en dan... you will ruin my business, i will go bankrupt... yeah right, alsof ze het gaan verkopen als ze er geen winst op maken.
’s Avonds gaan eten in Xintiandi, een ‘Westerse wijk’ in Shanghai. En da was het dus ook he. Meer westerlingen dan dat heb ik nog niet samengezien in Shanghai. En de prijzen waren er ook naar, steaks voor 40 euro...(’s middags hadden we trouwens chinees fastfood gegeten (dumplings en loempia), in een of ander winkelcentra.. wel raar, drinken kon je niet kopen daar... en daarna afgesloten met een ijsje... heel bizar, je bestelt een smaak, je zegt wat je erbij wil, dan nemen ze er een bol van, smeren ze die open, gooien ze daar wa fruit en wa siroop in, en mixen ze het allemaal door mekaar... was wel heel lekker... en ik heb een bon gekregen voor de volgende keer, 2 kopen, en 1 betalen... dus wie eerst bij ons in Shanghai geraakt trakteren we op een ijsje) in Xintiandi dan een stonegrill restaurant gevonden, waar je zo zelf je vlees kan grillen... heel erg lekker...alleen, iemand aan een andere tafel naast ons had hetzelfde besteld als wij... en ze kwamen af met haar eten, en ze zetten het bij mij... en je wist gewoon dat ze verkeerd waren, want ze begonnen dan te discussieren en het duurde toch nog een aantal minuten voor Johan zijn eten er was... dat zie je hier dus echt heel veel, het is precies heel erg verwarrend... maar goed, lekker gegeten, nog een beetje verder gewandeld.... en dan was het tijd om nog eens het nachtleven van Shanghai te verkennen. Ik had op het internet nog een paar clubs gevonden, die blijkbaar de moeite waard waren... Attica, op de 11e verdieping van een gebouw op de bund, met uitzicht op de bund... alleen, duur en exclusief (wisten we dus achteraf). 10 Euro ingang, en daar krijg je ook 1 drankje voor... meisjes moesten niet betalen, dus drankje voor mij gekocht, 5,5 euro voor een cola light... maar goed, was een leuke club, 2 zaaltjes... en er waren heel veel tafeltjes gereserveerd, en we hadden er (dachten we) nog eentje gevonden... na een half uur, ‘excuse me, this is for the VIP’s.... OK dan, wij ons verzet... nergens ook maar aangeduid ofzo, maar goed, de tafel naast ons bestelde drank per fles (wiskey, baileys... dus da zullen wel VIP’s geweest zijn)... even daar rondgehangen, naar het andere zaaltje getrokken, daar was er een tafeltje vrij... komt er na een kwartiertje weer een gast naar ons... tafeltje is voor de VIP’s (en stond weer niet aangeduid)... echt belachelijk... we zijn dan maar voortgegaan, we zijn er geweest, dat was het voornaamste...dan naar Zapata’s, een soort van dans/swingcafe... ondertussen was het wel beginnen donderen... niet zo aangenaam als je geen auto hebt natuurlijk...maar goed, daar was het wel leuk... was vooral feestmuziek (zoals YMCA, mijn liefje wou echt niet meedoen, dancing queen, another brick in the wall (beat versie)... mijn liefje refereerde er ook naar als ‘apres-skihut nummers, voor de kenners...). Maar was wel plezant, want er was veel sfeer daar. En het is daar blijkbaar ook de gewoonte dat mensen die zich geroepen voelen (maw mensen die iets te veel gedronken hebben) op de toog gaan staan dansen... en voor sommigen hopen we echt dat ze heel erg zat waren... want het was echt niet om aan te zien... maar was plezant! Dan gingen we naar nog een bar gaan, maar het was zo aan het regenen (en we hadden geen zin om te zoeken in de regen) dat we naar het hotel zijn teruggekeerd... we kruipen dus in de taxi... ineens kan de chauffeur niet afslaan omdat er een andere taxi in de weg staat... toeteren, met de lichten knippen, hoofd uit het raam... kan hij toch passeren, stopt hij aan de andere taxi, beginnen ze te discussieren... ineens stapt hij effectief uit zijn auto, en gaan ze daar verder discussieren, en roepen, en blijven roepen... en wij zaten daar dus... na een tijdje is hij terug gekomen, nog even verder geroepen, en ons heel flink aan het hotel afgezet...
zondag hadden we besloten vroeg op te staan en naar old town te gaan om daar de ‘famous dumplings' te gaan proberen. Opnieuw, niet echt slim van ons, op de chinese national holiday... om half 11 ’s morgens was het daar al stampvol... gelukkig nog een plaatsje gevonden (dat is naar het schijnt de truck, je moet binnengaan, buiten stond er een rij van zeker 100 mensen... en het rare is dat ze daar wel mooi in de rij stonden...) (en geen VIP plaats deze keer, we mochten blijven zitten en op het gemak onze dumplings opeten...) was eigenlijk niet zo fantastisch... maar goed, hebben we ook eens gedaan (dat laatste heb ik precies al veel geschreven he...) dan terug gegaan en even in de buurt van people’s square rondgehanden... naar het schijnt een plein met een leuke fontein en heel veel duiven... fontein stond droog, en geen duiven gezien... dan was het tijd om terug naar suzhou te keren. Dus, eerst de metro in, dan het station proberen vinden en toen begon het terug, kaartje controleren om binnen te mogen, wachtzaal zoeken, weer kaartje controleren, in de rij gaan staan (drummen, voorsteken...) weer kaartje tonen, trein op (jullie weten het nu al zeker...) en na een halfuurtje waren we terug in Suzhou.
’s avond gaan eten op een terrasje in de buurt (jaja, we zijn ze aan het ontdekken) en op de terugweg gestopt aan een nieuwe bakker. Toen we daar stonden liep er toch niet iemand vlak op een glazen deur... en je zag mijn liefje echt rood worden omdat hij zijn lach niet kon inhouden (maar toch ook niet wou aangevallen worden door een hoop kwade chinezen)... tot we buiten kwamen...(en voor wie mijn liefje een beetje kent, hij lacht graag met mensen als ze zich pijn gedaan hebben, en dat is waarschijnlijk nogal lief uitgedrukt...)
Deze avond zaten we in de fitness, en wat was er op TV, het afscheid van Kim Clijsters...(jaja, wie mij kent weet dat ik dat niet leuk vindt) in het Chinees...
Vanavond na het sporten nog eens zelf eten klaargemaakt... dumplings met noodles...en die hebben we dan nog met stokjes opgegeten ook! We zaten op een bepaald moment gewoon te lachen hoe chinees we geworden zijn... maar het was echt wel lekker... en vlug klaar, alhoewel, die afwas he... (de kuisvrouw is op vakantie deze week)
Vele groetjes en ons blijven schrijven he!
Johan en Els
Dan de metro in (dus ook in shanghai is da wel heel handig) want we waren in de buurt van de fake market, en hadden nog wa gerief nodig. En we hebben weer een hele hoop verzameld hoor... het begon met nog een paar sportschoenen (als we volgende week de Muur willen doen heb ik wel wandelschoenen nodig). Die gast begon aan 400 RMB, en wij natuurlijk, nee, dat willen we niet geven, Johan zei dat hij zoveel betaald had voor de echte die hij aanhad... die gast sebiet voelen aan de zijkanten (hij wist echt precies waar) en hij kon zeggen dat het inderdaad echte waren... vind da ongelooflijk dat ze dat zo goed weten... Maar de buit was toch weer de moeite, 1 trui, 6 paar kousen, schoenen dus, 4 polo’s, ... genoeg fake spullen om ons een tijdje zoet te houden... en nu hadden we echt wel genoeg kleren gekocht voor een tijdje hoor. Vooral het afdingen word je echt beu.. een belachelijk hoge prijs, een belachelijk lage prijs, en dan... you will ruin my business, i will go bankrupt... yeah right, alsof ze het gaan verkopen als ze er geen winst op maken.
’s Avonds gaan eten in Xintiandi, een ‘Westerse wijk’ in Shanghai. En da was het dus ook he. Meer westerlingen dan dat heb ik nog niet samengezien in Shanghai. En de prijzen waren er ook naar, steaks voor 40 euro...(’s middags hadden we trouwens chinees fastfood gegeten (dumplings en loempia), in een of ander winkelcentra.. wel raar, drinken kon je niet kopen daar... en daarna afgesloten met een ijsje... heel bizar, je bestelt een smaak, je zegt wat je erbij wil, dan nemen ze er een bol van, smeren ze die open, gooien ze daar wa fruit en wa siroop in, en mixen ze het allemaal door mekaar... was wel heel lekker... en ik heb een bon gekregen voor de volgende keer, 2 kopen, en 1 betalen... dus wie eerst bij ons in Shanghai geraakt trakteren we op een ijsje) in Xintiandi dan een stonegrill restaurant gevonden, waar je zo zelf je vlees kan grillen... heel erg lekker...alleen, iemand aan een andere tafel naast ons had hetzelfde besteld als wij... en ze kwamen af met haar eten, en ze zetten het bij mij... en je wist gewoon dat ze verkeerd waren, want ze begonnen dan te discussieren en het duurde toch nog een aantal minuten voor Johan zijn eten er was... dat zie je hier dus echt heel veel, het is precies heel erg verwarrend... maar goed, lekker gegeten, nog een beetje verder gewandeld.... en dan was het tijd om nog eens het nachtleven van Shanghai te verkennen. Ik had op het internet nog een paar clubs gevonden, die blijkbaar de moeite waard waren... Attica, op de 11e verdieping van een gebouw op de bund, met uitzicht op de bund... alleen, duur en exclusief (wisten we dus achteraf). 10 Euro ingang, en daar krijg je ook 1 drankje voor... meisjes moesten niet betalen, dus drankje voor mij gekocht, 5,5 euro voor een cola light... maar goed, was een leuke club, 2 zaaltjes... en er waren heel veel tafeltjes gereserveerd, en we hadden er (dachten we) nog eentje gevonden... na een half uur, ‘excuse me, this is for the VIP’s.... OK dan, wij ons verzet... nergens ook maar aangeduid ofzo, maar goed, de tafel naast ons bestelde drank per fles (wiskey, baileys... dus da zullen wel VIP’s geweest zijn)... even daar rondgehangen, naar het andere zaaltje getrokken, daar was er een tafeltje vrij... komt er na een kwartiertje weer een gast naar ons... tafeltje is voor de VIP’s (en stond weer niet aangeduid)... echt belachelijk... we zijn dan maar voortgegaan, we zijn er geweest, dat was het voornaamste...dan naar Zapata’s, een soort van dans/swingcafe... ondertussen was het wel beginnen donderen... niet zo aangenaam als je geen auto hebt natuurlijk...maar goed, daar was het wel leuk... was vooral feestmuziek (zoals YMCA, mijn liefje wou echt niet meedoen, dancing queen, another brick in the wall (beat versie)... mijn liefje refereerde er ook naar als ‘apres-skihut nummers, voor de kenners...). Maar was wel plezant, want er was veel sfeer daar. En het is daar blijkbaar ook de gewoonte dat mensen die zich geroepen voelen (maw mensen die iets te veel gedronken hebben) op de toog gaan staan dansen... en voor sommigen hopen we echt dat ze heel erg zat waren... want het was echt niet om aan te zien... maar was plezant! Dan gingen we naar nog een bar gaan, maar het was zo aan het regenen (en we hadden geen zin om te zoeken in de regen) dat we naar het hotel zijn teruggekeerd... we kruipen dus in de taxi... ineens kan de chauffeur niet afslaan omdat er een andere taxi in de weg staat... toeteren, met de lichten knippen, hoofd uit het raam... kan hij toch passeren, stopt hij aan de andere taxi, beginnen ze te discussieren... ineens stapt hij effectief uit zijn auto, en gaan ze daar verder discussieren, en roepen, en blijven roepen... en wij zaten daar dus... na een tijdje is hij terug gekomen, nog even verder geroepen, en ons heel flink aan het hotel afgezet...
zondag hadden we besloten vroeg op te staan en naar old town te gaan om daar de ‘famous dumplings' te gaan proberen. Opnieuw, niet echt slim van ons, op de chinese national holiday... om half 11 ’s morgens was het daar al stampvol... gelukkig nog een plaatsje gevonden (dat is naar het schijnt de truck, je moet binnengaan, buiten stond er een rij van zeker 100 mensen... en het rare is dat ze daar wel mooi in de rij stonden...) (en geen VIP plaats deze keer, we mochten blijven zitten en op het gemak onze dumplings opeten...) was eigenlijk niet zo fantastisch... maar goed, hebben we ook eens gedaan (dat laatste heb ik precies al veel geschreven he...) dan terug gegaan en even in de buurt van people’s square rondgehanden... naar het schijnt een plein met een leuke fontein en heel veel duiven... fontein stond droog, en geen duiven gezien... dan was het tijd om terug naar suzhou te keren. Dus, eerst de metro in, dan het station proberen vinden en toen begon het terug, kaartje controleren om binnen te mogen, wachtzaal zoeken, weer kaartje controleren, in de rij gaan staan (drummen, voorsteken...) weer kaartje tonen, trein op (jullie weten het nu al zeker...) en na een halfuurtje waren we terug in Suzhou.
’s avond gaan eten op een terrasje in de buurt (jaja, we zijn ze aan het ontdekken) en op de terugweg gestopt aan een nieuwe bakker. Toen we daar stonden liep er toch niet iemand vlak op een glazen deur... en je zag mijn liefje echt rood worden omdat hij zijn lach niet kon inhouden (maar toch ook niet wou aangevallen worden door een hoop kwade chinezen)... tot we buiten kwamen...(en voor wie mijn liefje een beetje kent, hij lacht graag met mensen als ze zich pijn gedaan hebben, en dat is waarschijnlijk nogal lief uitgedrukt...)
Deze avond zaten we in de fitness, en wat was er op TV, het afscheid van Kim Clijsters...(jaja, wie mij kent weet dat ik dat niet leuk vindt) in het Chinees...
Vanavond na het sporten nog eens zelf eten klaargemaakt... dumplings met noodles...en die hebben we dan nog met stokjes opgegeten ook! We zaten op een bepaald moment gewoon te lachen hoe chinees we geworden zijn... maar het was echt wel lekker... en vlug klaar, alhoewel, die afwas he... (de kuisvrouw is op vakantie deze week)
Vele groetjes en ons blijven schrijven he!
Johan en Els
PS. Voor als jullie soms denken dat we overdrijven...een artikel uit de krant van vandaag (Het nieuwsblad – 7-05-07)
Boete voor spuwen op straat om Chinezen manieren te leren
In de Chinese hoofdstad Beijing hebben de afgelopen week meer dan vijftig mensen een boete gekregen omdat ze op straat hadden gespuugd. Boetes voor spugen en rotzooi achterlaten op straat zijn slechts enkele van de maatregelen die de stad heeft ingevoerd om de Chinese bevolking voor de Olympische Spelen van volgend jaar manieren bij te brengen.
Een overheidsorgaan ter bevordering van de beschaafdheid stuurde de afgelopen week, een vakantieweek in China ter gelegenheid van de dag van de arbeid, inspectieteams naar toeristische trekpleisters in Beijing om het spugen of achterlaten van rommel op straat tegen te gaan. De teams deelden meer dan tienduizend afvalzakjes uit aan toeristen.De slechte manieren van Chinezen zijn de autoriteiten een doorn in het oog, omdat de Olympische Spelen worden beschouwd als de mogelijkheid bij uitstek om het imago van de Volksrepubliek te verbeteren. Om dat te bewerkstelligen krijgen taxichauffeurs en hotelmedewerkers les in etiquette en de Engelse taal, worden er meer borden van Engelse teksten voorzien en is er één dag per maand aangewezen om de inwoners van Beijing aan te leren om niet voor te dringen, maar netjes op hun beurt te wachten als ze in een rij staan.
Boete voor spuwen op straat om Chinezen manieren te leren
In de Chinese hoofdstad Beijing hebben de afgelopen week meer dan vijftig mensen een boete gekregen omdat ze op straat hadden gespuugd. Boetes voor spugen en rotzooi achterlaten op straat zijn slechts enkele van de maatregelen die de stad heeft ingevoerd om de Chinese bevolking voor de Olympische Spelen van volgend jaar manieren bij te brengen.
Een overheidsorgaan ter bevordering van de beschaafdheid stuurde de afgelopen week, een vakantieweek in China ter gelegenheid van de dag van de arbeid, inspectieteams naar toeristische trekpleisters in Beijing om het spugen of achterlaten van rommel op straat tegen te gaan. De teams deelden meer dan tienduizend afvalzakjes uit aan toeristen.De slechte manieren van Chinezen zijn de autoriteiten een doorn in het oog, omdat de Olympische Spelen worden beschouwd als de mogelijkheid bij uitstek om het imago van de Volksrepubliek te verbeteren. Om dat te bewerkstelligen krijgen taxichauffeurs en hotelmedewerkers les in etiquette en de Engelse taal, worden er meer borden van Engelse teksten voorzien en is er één dag per maand aangewezen om de inwoners van Beijing aan te leren om niet voor te dringen, maar netjes op hun beurt te wachten als ze in een rij staan.
5 comments:
Ik zie Johan al lachen LOL. The bastard! Maar da is toch ook de humar van die chinezen ... of zijn dat Japanners?
Wauw...wat een blokgeweld uit China...anyways...lees net in de krant dat er waarschijnlijk varkenspest heerst in China. Dus hou het voorlopig bij Peking eend of krokante kikkerbillen (smaakt naar Kippie)
Early birds catches the worms...
Ja spuwen kunnen de chinezen goed. Ik heb me er echt ook over verbaasd. Geen enkele plek is heilig. En voor ze spuwen, wordt er eerst ff flink geroggeld om het laatste achter in de keel ook nog 'ns mee te nemen. En dat zou je denken dat de vrouwen iets gelanter zijn, maar nee.
Kotsen in bussen en op straat zijn ze trouwens ook goed in.
Oh trouwens.... tip voorals je naar de muur gaat, daar wordt je, net voordat je de muur op gaat, opgevangen door chinese 'helpers' / 'tourguides'.
Als je rustig van de muur wilt genieten (en dat raad ik je aan want t is echt indrukwekkend) stuur ze (de chinese helpers) dan gelijk weg (maar ook allemaal). Ze lopen namelijk de hele weg met je mee en proberen ondertussen kleine dingen voor je doen. Ze laten je maw niet met rust. En op het einde willen ze je iets verkopen (voor belachelijke prijzen) of willen geld, want ze hebben je toch geholpen (en voor jou de hele weg meegelopen).
Wij hebben ons toen afgezonderd van de groep touristen zodat er maar 1 chinese helper bleef. Hem heb ik (na veel moeite en duw en trek werk) 5 euro gegeven om ons met rust te laten.
Het was toch best nasty hoe het er aan toe gegaan was, maar het is zeker de moeite waard om zo rustig en ontspannen te genieten van de muur.
Post a Comment